To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Cechy sporu o III i IV RP
stosowanie języka wrogości medializacja sporów politycznych
a) retoryczna slabość wolnej Polski
w publicznym komunikowaniu odstąpiono od idei narodowego dramatu na rzecz cywilizacyjnego oświeceniowego racjonalizmu
rezygnacja z eksponowania „dramatu społecznego” na rzecz „porozumienia” co narażone jest zawsze na zarzut porozumienia pozornego
oznaki tej tendencji to: retoryka ekonomicznego plany Balcerowicza, brak publicznego obrzędu przejścia do nowego systemu, unikanie silnych wizji retorycznych, brak potężnej reformy politycznej pełniącej rolę utrwalonego w zbiorowej pamięci i wyobraźni mitu założycielskiego
projekt wolnej Polski Mazowieckiego i Balcerowicza - retoryka wspierana na figurze „światłego obywatela” pouczającego masy w imię wiedzy masom niedostępnej.
pocz. nowego wieku mocna retoryka wspierająca III RP zmobilizowana dopiero jako kontrofensywa dla retoryki IV RP
b) negatywna wizja retoryczna w projekcie politycznym IV RP (III RP jako obiekt demonizującej demaskacji)
przed wyborami 2005 zwolennicy IV RP akcentowali ją pozytywnie + negatywna wizja III RP
po wyborach na pierwszym planie negatywna wizja III RP
III RP: zepsuta moralnie, prowadzi ciemne interesy, „do rządzenia potrzebne także serce”
Była pierwszą potężną wizją retoryczną ukształtowaną po `89
PiS - argumenty i hasła twardego pragmatyzmu i racji stanu
retoryka winy (akcentowanie moralnej odpowiedzialności ze korupcję i SB)
elementy retoryki strachu (zagrożenia ze strony „układu” i „szarej sieci”)
temat fantazji: „układ” jako sieć nieformalnych i szkodliwych powiązań między polityką, biznesem, mediami i dawnymi tajnymi służbami
typowa historyjka: ktoś, kto był na świeczniku (był „autorytetem”, a okazał się aferzystą lub tajnym współpracownikiem SB
retoryka „szargania” jako bazowa, dyskredytacja dotychczasowych autorytetów, którzy okazują się byłymi współpracownikami SB
symboliczne wyzwalacze (słowa klucze): „łże elity”, „porażająca wiedza”, „TW (Tajny Współpracownik)”, „wściekły atak”, „układ”, „Ubekistan”
demonizująca demaskacja III RP elementy drwiny i szyderstwa, degradujące przetworzenia nazwiska A. Michnika („michnikowszczyzna”, „michnikowe”, „michnikowa prawda”). Michnik jako obrońca byłych agentów i głowny antybohater życia publicznego
ośmieszanie - odsłanianie drugiego dna tego, co miało być wzniosłe i szlachetne
perspektywa podwójnej retoryki (poważnej i prześmiewczej) ma starą tradycję w walce z przemożnym przeciwnikiem - zwłaszcza w dyskursach antykatolickich i propagandzie wojennej
(…)
… w przyszłość
operowała przede wszystkim kategoria „zagrożenia” dla demokracji
demonizacja w trybie przestrogi: przyszłość Polski rządzonej przez PiS i „braci K.” - dyskredytowanie zwolenników IV RP
temat fantazji - populizm już jest, a to wstęp do autorytaryzmu, a w efekcie faszyzmu
rzekome analogie między rządami PiSu i rozwojem faszyzmu w Niemczech
typowa historyjka: dotyczy liderów partii i opowiada…
…
persony symboliczne - bracia Kaczyńscy demonizowani
retoryka uwłaczania jako bazowa - ambiwalencja, z 1 strony nie warto się Kaczorami zajmować, z drugiej - trzeba się nimi zająć (zagrożenie dla demokracji)
od retoryki wstydu (ośmieszanie) do retoryki strachu (zagrożenie dla demokracji w przyszłości)
w demonizacji IV RP ważną rolę odegrały prace socjologów i lingwistów, teksty…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)