Powstanie i wygaśnięcie zobowiązania w prawie feudalnym

Nasza ocena:

3
Pobrań: 217
Wyświetleń: 1729
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Powstanie i wygaśnięcie zobowiązania w prawie feudalnym - strona 1 Powstanie i wygaśnięcie zobowiązania w prawie feudalnym - strona 2

Fragment notatki:


Powstanie i wygaśnięcie zobowiązania w prawie feudalnym: wygaśnięcie zobowiązania wynikało z: 1) zapłaty długu 2) ekskomuniki 3) banicji 4) wstąpienia do klasztoru
ale także należy omówić spotkanie tytułów czy potrącenie (BAGIEŃSKA?) no i powstanie zobowiązania
Źródło zobowiązań w wielkich kodyfikacjach
KN: 1) ustawa 2) kontrakt 3) delikt 4) quasidelikt
ABGB:
BGB:
ALR: bezpośrednie - z mocy prawa
obejmowały także prawne zobowiązania z zakresu prawa rodzinnego, procesowe i sąsiedzkiego
przykładem może być obowiązek płacenia alimentów - wynika on z mocy prawa, a nie z umowy pośrednie - wynikające z czynności prawnych A) dwustronne a) przypadkowo dwustronne (np. z umów typu depozyt, zastaw, pełnomocnitwo) b) w istocie swej dwustronne ( kupno, zamiana, najem, dzierżawa) B) jednostronne a) dozwolone (darowizna, pożyczka, weksel) b) niedozwolone *przeciwko osobie - naruszenie czci, wolności czy uszkodzenie ciała *przeciwko majątkowi - kradzież, naruszenie posiadłości, wyrządzenie szkody przez czyn niedozowolony, samopomoc
ad A) - kryterium wyróżnienia zobowiązań jedno i dwustronnych było: 1) ekwiwalentność świadczenia - w przypadku tych pierwszych nie możemy mówić o ekwiwalentnym świadczeniu, w przypadku drugich owszem (równość korzyści) 2) skonkretyzowania osoby wierzyciela i dłużnika (w przypadku transakcji dwustronnych można mówić, iż każda ze stron staje się dłużnikiem i wierzycielem naraz, w przypadku jednostronnych jedna strona była dłużnikiem, druga wierzycielem) Zasada swobody umów: zasada swobody umów wyrażona jest łacińską maksymą pacta sunt servanda - została sformułowana przez Szkołę Prawa Natury i stała się fundamentem europejskiej kultury prawnej
wyrażała pogląd zbudowany po raz pierwszy raz przez kanonistów, iż umów należy dotrzymywać: 1) jest to związane z zaniechaniem rzymskiego podziału na umowy zaskarżalne i niezaskarżalne 2) wynika to z chrześcijańskiej filozofii - każde przyrzeczenie rodzi zobowiązanie i moralnym (pożądanym) jest dotrzymywanie słowa 3) dodają warunek - umowa musi mieć przyczynę (causa) i być sporządzona na serio
należy zaznaczyć jednak, że zasada swobody umów nie jest równoznaczna maksymie pacta sunt servanda - ograniczenia te bowiem mogły polegać na: 1) ograniczenia prawa wyboru kontrahenta 2) ograniczenia wyboru formy umowy 3) ograniczenia wyboru treści umowy
należy się zawsze zastanowić, które ograniczenia są racjonalne (zrozumiałe i pożądane), a które godzą w sposób nieracjonalny w zasadę swobody umów
zasada swobody umów padła ofiarą krytyki w połowie XIX wieku
wykształcanie się takich dziedzin prawa, jak prawo pracy osłabiło pierwotną, nieograniczoną wolność umów ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz