PEDAGOGIKA I EDUKACJA ALTERNATYWNA W TEORII I PRAKTYCE- pedagogika

Nasza ocena:

5
Pobrań: 553
Wyświetleń: 4438
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
PEDAGOGIKA I EDUKACJA ALTERNATYWNA W TEORII I PRAKTYCE- pedagogika - strona 1 PEDAGOGIKA I EDUKACJA ALTERNATYWNA W TEORII I PRAKTYCE- pedagogika - strona 2 PEDAGOGIKA I EDUKACJA ALTERNATYWNA W TEORII I PRAKTYCE- pedagogika - strona 3

Fragment notatki:

12-stronicowa notatka z pedagogiki w formacie doc. Tematem notatki jest pedagogika i edukacja alternatywna w teorii i praktyce. W treści notatki takie zagadnienia jak: nowe koncepcje edukacyjne, edukacja alternatywna, edukacja elastyczna, pedagogika humanistyczna, antypedagogika, edukacja w wolności, definicje nauczania, etyczny wymiar edukacji, skuteczność wychowawczo-dydaktyczna szkoły, programy nauczania, kształcenie umiejętności poznawczych, decentralizacja odpowiedzialności za oświatę, reformy oświatowe w XXI w., tradycyjny model oświaty, problematyka edukacji, progresywizm pedagogiczny, edukacja w skali globalnej, Karl Mannheim, diagnoza nowego czasu, wyzwania cywilizacyjne, współczesne rozumienie kultury, integracja, autonomia, zrozumienie świata, kształcenie ogólne, warunki rozwoju, szkoła alternatywna, innowacje pedagogiczne, nowoczesne nauczanie, nowe trendy w pedagogice, elastyczne podejście do nauczania.

Pedagogika i edukacja alternatywna w teorii i praktyce
We współczesnej pedagogice pojawiło się wiele tzw. nowych koncepcji edukacyjnych. Mówi się i pisze o edukacji alternatywnej, edukacji elastycznej, pedagogice humanistycznej, antypedagogice, edukacji w wolności itp.
Aby dokładnie zrozumieć i poznać temat sięgnę do słownika i przytoczę kilka definicji. Oto one:
EDUKACJA - od łac. „ducere": „wodzić". „prowadzić". Nauczyciel jako przewodnik. Edukacja domowa jako podstawa: rodzice - pierwszymi Wychowawcami i nauczycielami swych dzieci. Edukacja szkolna jako pomocnicza, uzupełniająca edukację domową. „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia" - NON SCHOLAE. SED V1TAE DISCIMUS (Senela).
„Edukować": wychowywać, kształcić, nauczać. Wychowanie różni się od kształcenia „aktem powiernictwa nadziei".
Etyczny wymiar edukacji: „Dzięki pracy wychowawcy rodzi się w duszy człowieka jakaś prawda. Prawda ta staje się siłą człowieka. Wychowawca prawdy tej nie stwarza, jak położna nie stwarza dziecka. On tylko pomaga, dołączając do wysiłków człowieka swój wysiłek".
„Alternatywny" od łac. „alternare" „odmieniać": „przeplatać": „rozważać kolejno"; „wahać się". Łacińskie „alter" znaczy: „inny", „nie ten (z dwóch)". „Alternatywny" oznacza inną możliwość, możliwość wyboru między dwiema i więcej rzeczami.
Edukacja alternatywna - inna od powszechnie obowiązującej, posiadająca swoją niepowtarzalność. odrębność i urodę. Edukacja alternatywna jako edukacja autorska- będąca wyrazem indywidualności jej twórcy.
Edukacja alternatywna - „inna (nowa czy nic) koncepcja, inna odpowiadająca tej koncepcji organizacja pracy, inne (...) metody oddziaływania wychowawczego. inna kontrola i ocena wyników".
Alternatywna szkoła: „inna niż standard szkoły powszechnej".
Każda koncepcja edukacyjna mająca atrybuty oryginalności musi z natury rzeczy nawiązywać do swoistych „korzeni", wskazywać genezę, a także wskazywać na jej istotę i odrębność. Większość współcześnie propagowanych koncepcji edukacyjnych opartych jest na tzw. pedagogicznej orientacji na dziecko.
Edukacja alternatywna zrodziła się z odwagi wyobrażenia sobie świata innego od tego, jaki jest chęci działania na rzecz urzeczywistnienia jego odmiennej wizji oraz przejawiania oportunizmu wobec istniejącego „doskonałego” obrazu świata. Zakłada ona zawsze wyzwolenie lub przejście od istniejącego stanu oświaty, szkolnictwa, wychowania do wzbogacania go o inne wizje i projekty a nawet o nowe paradygmaty pedagogiczne. Edukacja ta ma charakter antyinstytucjonalny i nie jest tylko środkiem do osiągnięcia celów instrume

(…)

….
Edukacja zatem wiąże się w sposób zasadniczy z szansą człowieka „możliwego", warunkami jego rozwoju i twórczego działania, zarówno w wyniku intencjonalnych procesów edukacyjnych, jak osobistej samoedukacji. Znany program Klubu Rzymskiego ogłoszony w 1972 r. proponował „Granice wzrostu" pojmowanego w sposób jednostronnie materialny, ekonomiczny, ilościowy; w 1979 Klub Rzymski sugerował konieczność „Uczenia…
…; mają jednocześnie przyczyniać się do realizacji nowego kształtu przyszłości. Przyszłość jest szansą i możliwością, które wypełnić należy określonymi treściami i wartościami. Przyszłość pojmujemy dziś alternatywnie i pluralistycznie (nb w różnych językach jest to termin mający swoją liczbę mnogą). Atrybutami planowanej przyszłości mają być wolność, prawa człowieka i demokracja, przyczym model przyszłych stosunków…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz