Historia ogrodów-początki Używa się różnych nazw na określenie obiektów kształto wanych przy zastosowaniu tworzywa roślinnego, rzeźby terenu i wody. Chronologicznie najdawniejszy jest termin ogród . Pierwotnie ozna czał on przestrzeń wyodrębnioną z otoczenia przez zamknięcie i oddzielenie ogrodzeniem, przeznaczoną na uprawę roślin użytkowych lub ozdobnych. Nazwa ta odpowiada głównie ogrodom średniowiecza i rene sansu, ale była też używana w późniejszych okresach, a również i współcześnie. Wraz z rozwojem ogrodów krajobrazowych, które w Europie zaczęły powstawać w pierwszej połowie XVIII w., pojawiła się nazwa park na oznaczenie ogrodu, którego cechą charakterystyczną było powiązanie prze strzenno-kompozycyjne z otaczającym krajobrazem. Tradycja tej nazwy przetrwała do czasów obecnych, aczkolwiek już w XIX wieku parkami nazywano zazwyczaj duże ogrody — tak miejskie, jak i przy pałacach i dworach — i to niezależnie od ich formy przestrzennej. Dla niektórych rozwiązań ogrodowych, jak aleje, bulwary, kalw arie itp., nie mieszczących się w terminie ogród lub park przyjęto bardziej ogólne określenie — założenie ogrodowe. Istotne cechy ogrodu na przestrzeni długiej jego historii — od starożytności do czasów współczesnych — wykazują charakterystyczną, stałą ciągłość rozwojową. Każdy z okresów historycznych wnosi właściwe sobie nowe pierwiastki do założeń ogrodowych, wzboga cając dotychczasową ich formę przestrzenną, zasoby środków, program, tworzywo, powiększając skalę rozwiązań przestrzennych, rozszerzając po trzeby użytkowe. Pod względem przestrzennym kierunek rozwoju ogrodu prowadzi od układów wyodrębnionych z otoczenia do powiązanych z otaczającą je przestrzenią. Każdy okres historyczny cechuje obecność charakterystycznych rodzajów ogrodów, spośród których jako wiodące wymienić można: dla średniowiecza —■ ogrody zamkowe i klasztorne; dla renesansu — ogrody zamkowe i pałacowe; dla baroku —■ ogrody pałacowe, i dworskie; dla XIX wieku —■ ogrody pałacowe, dworskie i miejskie publiczne; dla pierwszej połowy XX wieku — różne rodzaje ogrodów użytkowania publicznego.
Egipt Wiadomości o starożytnym Egipcie, o ludziach zamieszkujących ten kraj, ich kulturze, sztuce i obyczajach, a także i o ogrodach zawdzięcza my głównie świadectwom zachowanym od pięciu tysiącleci w świątyniach i grobowcach. Na płaskorzeźbach i malowidłach oraz na różnych przedmio tach tam znajdowanych przechowały się, między innymi, liczne wyobra żenia scen z życia codziennego i różnych zajęć związanych z ogrodami, np. uprawy roślin użytkowych i ozdobnych, a także przedstawiające wizerunki ogrodów. Umożliwiają one odtworzenie wyglądu ogrodu egipskiego w różnych jego okresach historycznych.
(…)
…—1200 p.n.e). Wywarła ona znaczny wpływ na sztukę grecką. Znany z wykopalisk okazały kompleks pałacowy w Knossos obejmuje duży zespół różnych pomieszczeń z dziedzińcem w środku, a połączonych ze sobą systemem korytarzy, schodów i ramp. Otwarte sale kolumnowe, podcienie i tarasy nadawały lekkość i przestrzenność całej budowli, umożliwiały widok z pałacu na ogród wewnętrzny i na otaczający krajobraz…
…, aczkolwiek już w XIX wieku parkami nazywano zazwyczaj duże ogrody — tak miejskie, jak i przy pałacach i dworach — i to niezależnie od ich formy przestrzennej. Dla niektórych rozwiązań ogrodowych, jak aleje, bulwary, kalwarie itp., nie mieszczących się w terminie ogród lub park przyjęto bardziej ogólne określenie — założenie ogrodowe.
Istotne cechy ogrodu na przestrzeni długiej jego historii — od starożytności…
… przestrzeń z otoczenia. Wejście do ogrodu i rezydencji podkreślał od zewnątrz ozdobny portyk w murze ogrodzeniowym oraz usytuowany za nim, wewnątrz ogrodzenia, dziedziniec wejściowy. W założeniach pałacowych i willowych naprzeciwko wejścia, w głębi ogrodu znajdowała się budowla mieszkalna. Nowe Państwo jest okresem wspaniałego rozkwitu sztuki egipskiej, w tym także i ogrodów. Świadczy…
… ogrodzenia; uzupełniały ją dwa małe boczne wejścia. Za główną bramą znajdował się dziedziniec, połączony ozdobnym przejściem przez winnicę z budynkiem mieszkalnym usytuowanym w głębi ogrodu. Winnica (T) zajmująca środek- terenu stanowiła element centralny, a dookoła niego usytuowany był dziedziniec, dom mieszkalny oraz boczne części ogrodu z basenami wodnymi. Winnica miała formę hali ogrodowej, z czterema…
… wewnętrznego opasującego miasto, przy Bramie Isztar, w sąsiedztwie wielkiego pałacu Nabuchodonozora. Ogrody asyryjskie
Największy rozkwit sztuki asyryjskiej przypada na okres między IX a VII wiekiem p.n.e., kiedy Asyria tworzy wielkie mocarstwo. Sztukę asyryjską znamionuje ścisłe powiązanie ze sztuką babilońską, zwłaszcza w dziedzinie architektury, rzeźby oraz założeń ogrodowych. Asyria była bogata w kamień…
…
Jednym z bardziej charakterystycznych rodzajów rzymskich założeń ogrodowych są miejskie ogrody domowe. Są one ściśle powiązane z atrium. i perystylem domu mieszkalnego. Szereg takich domów mieszkalnych jest znanych z wykopalisk Pompei. Mają one bogaty układ przestrzenny, w którym ogród — ujęty w architektoniczne ramy ścian i kolumnad krużganków — stanowi łącznie z zamkniętymi pomieszczeniami…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)