Eutanazja. Zabójstwo eutanatyczne (zabójstwo z litości, zabójstwo na żądanie [analogiczna nazwa w kodeksach niemieckojęzycznych - Toetung auf Verlangen ]; art. 150 § 1 KK) polega na zabiciu człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia, zwykle związanego z ciężką chorobą ofiary lub jej cierpieniami. Żądanie dokonania eutanazji musi być dobrowolne, stanowcze i jednoznaczne, musi pochodzić od osoby poczytalnej i zdolnej do oceny swojej sytuacji. Muszą także istnieć relewantne powody żądania pozbawienia życia , które stanowiłyby zarazem motyw działania sprawcy zabójstwa eutanatycznego. Ustawodawca nie precyzuje, o jakie powody chodzi (tzn. co może być źródłem wspołczucia, o którym mowa w art. 150 § 1 KK); w doktrynie przyjęło się, że zabójstwo eutanatyczne uzasadniają ciężkie cierpienia fizyczne żądającego, nieuleczalna choroba bądź nikłość szans na uratowanie jego życia. Cierpienia psychiczne niczego podobnegi nie uzasadniają. Zabójstwo etanatyczne jest przestępstwem ogólnosprawczym (może się go dopuścić każdy, choć najczęściej sprawcą jest lekarz bądź osoba najbliższa ofiary). Czyn zabroniony może w tym przypadku polegać na działaniu (zaaplikowanie silnej trucizny, odłączenie od aparatury podtrzymującej życie) lub na zaniechaniu (np. celowe niepodanie leku koniecznego dla utrzymania ofiary przy życiu; zgodnie z art. 2 KK odpowiedzialność za zaniechanie ponoszą jedynie te osoby, na których ciąży szczególny obowiązek działania). Zabójstwo eutanatyczne może być dokonane w zamiarze bezpośrednim (motywowanym współczuciem), niemniej nie ma pewności, czy w odniesieniu do eutanazji można mówić o zamiarze ewentualnym (np. współczujący sprawca podaje cierpiącemu bardzo silna dawkę leku, godząc się z mozliwością śmiertelnego skutku). Legalność eutanazji. Eutanazja jest obecnie przedmiotem ożywionych sporów dotyczących jej oceny moralnej i prawnej. Z jednej strony akcentuje się zasadę nadrzędnej wartości ludzkiego życia, z drugiej wysuwa się pogląd, że skrócenie cierpień osoby nieuleczalnie chorej jest działaniem szlachetnym i realizującym prawo każdego człowieka do godnej śmierci. Jedynym systemem prawnym, który legalizuje (po licznych uwarunkowaniach) zabójstwo eutanatyczne, jest prawo holenderskie (od 1976 r.). W systemie polskim każda postać eutanazji jest przestępstwem, ale ustawodawca określił dla zabójstwa eutanatycznego bardzo łagodny wymiar kary (do 5 lat pozbawienia wolności), a ponadto przewidział możliwość odstąpienia od wymierzenia kary. Inny spór dotyczy różnic miedzy eutanazją a antydystanazją (przerwaniem sztucznego podtrzymywania życia), w tej dziedzinie prawo może się ograniczyć jedynie do kontroli warunków określonych w prawie medycznym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)