Drogi

Nasza ocena:

5
Pobrań: 91
Wyświetleń: 819
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Drogi - strona 1 Drogi - strona 2 Drogi - strona 3

Fragment notatki:

Drogi
Intensywność transportu budowlanego jest na ogól dość znaczna. Dlatego drogi przeznaczone do tego rodzaju transportu powinny mieć do­brze dobrany układ oraz dostatecznie wytrzy­małą nawierzchnię. Podstawę sieci dróg na pla­cu budowy mogą stanowić trasy dróg stałych, zaprojektowane w planie generalnym terenu. Drogi tymczasowe powinny w takim przypad­ku stanowić tylko ich uzupełnienie. Drogi stałe, które mają być wykorzystywane do transportu budowlanego, należy wykonywać bez warstwy nawierzchniowej. Dopiero bezpośrednio przed ukończeniem budowy naprawia się podbudo­wę i układa na niej nawierzchnię drogi. Kosz­ty remontu podbudowy dróg mogą być dość znaczne. O tym, czy na danym placu budowy warto wykorzystać drogi stałe, czy zastosować wyłącznie drogi tymczasowe, można decydo­wać po przeanalizowaniu kosztów związanych z realizacją poszczególnych wariantów projek­towych. W niniejszym rozdziale omówiono tyl­ko zasady wykonywania dróg tymczasowych. Drogi tymczasowe na placu budowy projektu­je się jako jedno- lub dwukierunkowe. Szero­kość dróg jednokierunkowych powinna wyno­sić 3,0-r4,0 m, a dwukierunkowych 6,0^8,0 m. W przypadku dróg o dobrych nawierzchniach szerokości te mogą być zmniejszone. Przy placach wyładunkowych nawierzchnie powinny być poszerzone co najmniej o 2,5 m. Spadek podłużny drogi nie powinien przekraczać 6%. W celu odwodnienia nawierzchni należy zacho­wać spadki podłużne 0,2^ 1,0% oraz poprzecz­ne najczęściej 3^4%; spadki pobocza 5%. Za­leca się, aby promień łuku, jeżeli jest to moż­liwe, nie był mniejszy niż 20,0 m. Na łukach należy poszerzać nawierzchnię drogi po stronie wewnętrznej (rys. 2.15). Przy projektowaniu usytuowania dróg tymcza­sowych należy pamiętać, aby:
— środki transportowe mogły dojechać blisko do wszystkich miejsc przeznaczenia,
— drogi znajdowały się w zasięgu urządzeń podnośnych (jeżeli takie urządzenia są stoso­wane na danej budowie),
— w przypadku drogi przebiegającej wzdłuż budowanego obiektu pozostawał między drogą a obiektem wolny teren do składowania mate­riałów i wyrobów budowlanych oraz do wyko­nywania robót pomocniczych,
— była zachowana bezpieczna odległość drogi od zlokalizowanych na terenie budowy maszyn, rusztowań, budynków pomocniczych i wyko­pów.
Drogi prowizoryczne (tymczasowe) wykonuje się jako gruntowe, gruntowe ulepszone, żwiro­we albo układane z płyt prefabrykowanych be­tonowych lub żelbetowych. Najprostszymi dro­gami prowizorycznymi są drogi gruntowe. Aby pojazdy nie jeździły tymi samymi śladami, sze­rokość jezdni tych dróg powinna być większa od znormalizowanej, tj. większa niż 3 m przy ruchu jednokierunkowym lub niż 6 m przy dwu­kierunkowym. Ulepszone nawierzchnie grunto­we lub ulepszone podbudowy gruntowe (pod nawierzchnie innego rodzaju) wykonuje się, sta­bilizując grunty przez dodanie materiałów wią­żących (np. cementu, smoły, asfaltu lub wap­na) albo stosując mechaniczną stabilizację grun­tów, względnie mechaniczną stabilizację grun­tów z jednoczesnym dodawaniem materiałów wiążących.

(…)

…, asfaltu lub wap­na) albo stosując mechaniczną stabilizację grun­tów, względnie mechaniczną stabilizację grun­tów z jednoczesnym dodawaniem materiałów wiążących.
Drogi z prefabrykatów betonowych i żelbe­towych są obecnie najczęściej wykonywane. Szczególnie uzasadnione jest ich stosowanie, gdy w czasie realizacji budowy trasa dojazdów musi być wielokrotnie zmieniana. Do budowy dróg tymczasowych…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz