23. JEAN JACQUES ROUSSEAU (1712 - 1778) Zadebiutował tezą głoszącą, iż społeczeństwo oszukuje i demoralizuje ludzi a człowiek w stanie natury był istotą dobrą, nie czuł potrzeby życia społecznego, miał skromne wymagania i obce mu były namiętności (nie było pychy, która wg Hobbesa popychał ludzi pierwotnych do konfliktów); człowiek zrzeszał się w gromady z powodu klęsk elementarnych, to spowodowało że stał się amatorem wygody, decydujący był rozwój metalurgii i rolnictwa, powstała własność prywatna która jest przyczyną nierówności i stanu wojny; w ten sposób powstała społeczność polityczna przy pomocy umowy - państwo miało chronić słabych, jednak bogaci ich oszukali gdy pojawiła się potrzeba powołania przywódcy; uważa, że powrót do stanu pierwotnego jest niemożliwy i niewskazany, należy jednak usunąć nędzę i niesprawiedliwość przez powrót do zasad umowy; szukał idealnej, wzorcowej formy, która byłaby zgodna z naturalnym poczuciem sprawiedliwości, umowa przynosząca straty (wolność) jednostce i społeczeństwu byłaby sprzeczna z naturą i zdrowym rozsądkiem; tak więc każdy z osobna oddaje swoją wolność i moc pod kierownictwo woli powszechnej; naturalna wolność zmienia się w wolność cywilizowaną, egalitarną, oddając swe przywileje i dobra dostaje je z powrotem chronione przez prawo, wolność jest więc rozwinięta; podkreśla zasadę suwerenności ludu, jej niezbywalność jako prawa naturalnego, także niemożliwa jest delegacja na reprezentanta; jest także niepodzielna, zawsze dotyczy całości narodu, jednak możliwy jest rozdział samych funkcji władzy, odrzucał podział władz Montesquieu; wola powszechna musi oznaczać wolę większości, gdyż społeczeństwo może się mylić co do swego dobra; był przeciwny partiom politycznym, które reprezentują partykularne interesy; ustawy są ważne tylko gdy są wydane z woli powszechnej, to tylko zapewnia wolność; ważną cechą suwerenności jest kontrolowanie rządu: rząd demokratyczny oznacza, że wszyscy i tworzą i wykonują prawa, jednak grozi to dominacją interesów prywatnych nad ogólnymi, sprzeciwia się porządkowi naturalnemu, zakłada ciągłe zwoływanie na zgromadzenia, równość ekonomiczną, jest dobry tylko dla bogów; rząd monarchiczny często nie daje się pogodzić z zwierzchnością narodu, królowie dążą do absolutyzmu i realizacji własnych interesów, brak ciągłości rządu, dziedziczność zaś skazuje na rządy potworów i głupców, oznacza największe ciężary podatkowe (nadaje się do krajów zamożnych); lud może każdą władzę obalić kiedy zechce, nie jest to umowa nieodwołalna; zachęcał władcę do ingerowania w wielką własność i niwelowania dysproporcji, upowszechnienia własności, antyliberalnie; bardzo istotne jest wychowanie obywatelskie, popierał religię państwową.
A) Stan Natury - stan szczęścia bezpowrotnie utraconego przez ludzi; bez potrzeby życia społ.; rozum i namiętność nie były jeszcze rozwinięte; człowiek ani dobry ni zły, bo brak stosunków społ.; izolacja jednostki; wojny są możliwe tylko między społeczeństwami;
(…)
… i harmonii,
Ludzie są dobrzy z natury, kierują się miłością,
Ludzie zależni są jedynie od siły czysto fizycznej, od katastrof ekologicznych,
Nie ma własności, jest tylko posiadanie.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)