To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Systematyka organizmów żywych - nauka zajmująca się badaniem różnorodności organizmów, klasyfikowaniem ich, katalogowaniem oraz opisywaniem. Systematyka umieszcza każdy organizm (grupę organizmów) zakwalifikowany jako takson w hierarchicznej strukturze kategorii.
Nie jest to jednak zaszeregowanie raz na zawsze ustalone - często dokonuje się rewizji taksonomicznych zmieniając rangę i wzajemne relacje taksonów zgodnie ze zmieniającym się stanem wiedzy na temat poszczególnych grup organizmów (a w szczególności na temat ich pokrewieństw). Często jednocześnie egzystuje kilka alternatywnych "systemów" na danym poziomie, każdy uznawany przez inną grupę taksonomów. Widać to nawet na najwyższym
poziomie, gdzie współistnieją przynajmniej trzy różne podziały całego świata żywego
SINICE, BUDOWA. HETEROCYSTY .ADAPTACJA CHROMATYCZNA. ZNACZENIE EKOLOGICZNE SINIC.
Sinice są uważane za najdoskonalsze organizmy na ziemi. Mają budowę prokariotyczną. Zawierają tylakoidy, w których jest tylko chlorofil a. Występują w nich też inne barwniki: niebieska fikocyjanina, czerwona fikoerytryna, żółty karoten. Produktem asymilacji jest skrobia zwana skrobią sinicową. Materiał genetyczny znajduje się w nukleoidzie. Ściana komórkowa zbudowana z pektyn i niekiedy z celulozy. Rozmnażają się przez fragmentację.
HETEROCYSTY- komórki odpowiadające za asymilację azotu z atmosfery ADAPTACJA CHROMATYCZNA- polega na zmianie stosunków ilościowych barwników fotosyntetycznych, w zależności od barwy padającego światła. U glonów żyjących w wodzie na większych głębokościach, występują barwnik: fikoerytryna, fukoksantyna, fikocyjanina przystosowane do wychwytywania światła o innych długościach fal niż promienie czerwone i niebieskie. Dzięki takim adaptacjom do warunków świetlnych środowiska rośliny mogą fotosyntetyzować na dużych głębokościach (50-100 m), do których docierają tylko krótsze fale, bogatsze w energię niż fale czerwone -silnie absorbowane przez wodę.
ZNACZENIE SINIC
Sinice powodują szkody w zbiornikach wodnych. Wydzielają szkodliwe związki do wody, kiedy przyrost biomasy sinic jest duży. Rozkładanie się ich wymaga wtedy zużycia dużej ilości tlenu. W zbiorniku wodnym zaczyna brakować tlenu i zachodzą procesy beztlenowe. Zaczyna się zatrucie zbiornika metanem, amoniakiem i siarkowodorem. Proces ten trwa do momentu silnego natlenienia wody.
Dla organizmów wodnych stanowią pożywienie. Wzbogacają gleby w związki azotowe, np. wprowadzone do upraw ryżu zwiększają plon o około 20%.
Porosty jako organizmy symbiotyczne. Znaczenie porostów
Porosty jako organizmy pionierskie mają bardzo ważną funkcję glebotwórczą.
(…)
…; karoten; fikobiliny; materiał zapasowy: skrobia sinicowa.
Glony eukariotyczne
- Protisty: (eugleniny, tobołki, chryzofity) - chloroplasty o 3 lub 4 błonach, powstały w wyniku wtórnej endosymbiozy; chlorofil a; chlorofil b; ksantofile; brak fikobilin; skrobia.
- Rośliny: (glaukocystofity, krasnorosty, zielenice) - chloroplasty o 2 błonach śródplazmatycznych, powstały w wyniku endosymbiozy pierwotnej; chlorofil a; chlorofil b; fikobiliny.
Czasem wyklucza się z glonów sinice, jako organizmy najbliżej spokrewnione z bakteriami. Wówczas
nie ma potrzeby stosowania podziału na dwie grupy.
Gromady glonów
Tradycyjnie glony dzieli się na następujące gromady (typy):
- eugleniny
- tobołki
- eh ryzof ity
- zielenice (np. zawłotnia, toczek, pierwotek)
- krasnorosty
- brunatnice
- glaukocystofity
- sinice
Pozycja…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)