To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zastosowanie modeli węzłów w obliczeniach statycznych
Obliczenia statyczne ram z węzłami podatnymi w „inżynierskim", uproszczonym ujęciu można prowadzić na dwa sposoby.
1. Jeśli stosuje się konwencjonalne programy komputerowe, to modelowanie węzłów podatnych wykonuje się za pomocą zastępczych odcinków przywęzłowych o długości równej połowie wysokości przekroju słupa i zastępczym momencie bezwładności Ij (rys. 4.43):
Możliwe jest modelowanie liniowe stosowane w analizie sprężystej i wtedy:
gdy moment w węźle MJiEd nie przekracza 2/3 jego nośności obliczeniowej MjłRd, przyjmuje się w analizie sztywność liniową równą sztywności początkowej Sjjni (linia nr 1),
gdy MjtKd 2/3 Mj^Rd, wówczas przyjmuje się: Sj^n/n (linia nr 2), gdzie r\ = 2 dla połączeń belki ze słupem.
W przypadku analizy sprężysto-plastycznej norma [54] zaleca modele dwuodcinkowe, przy czym pierwszy odcinek opisany jest prostą o nachyleniu Sj^/r] (linia nr 2), drugi zaś odpowiada linii poziomej na poziomie nośności obliczeniowej węzła Mj;Rd. Można też stosować modele trójod-cinkowe (linia nr 3) lub model linowo-krzywoliniowy (linia nr 4), w którym krzywa między 2/3 Mj,Rd a Mj,Rd jest opisana równaniem:
2. Jeżeli stosuje się zaawansowane programy komputerowe, to modelowanie węzłów wykonuje się z zastosowaniem charakterystyk nieliniowych. W normie [54] podano sposób modelowania węzłów do celów analizy obliczeniowej ram (rys. 4.44).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)