To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zasoby finansowe kampanii wyborczej.
Fundatorzy kampanii:
1. Aksjologiczni - popierają ze względu na prawicową lub lewicową orientację aksjologiczną.
2. Programowi - zainteresowani jednym bądź kilkoma problemami wyborczymi, które gotowe są wesprzeć osoby gwarantujące załatwienie jakiejś sprawy bądź zablokowanie jakiejś inicjatywy.
3. Partyjni - stawiają na partię, niezależnie od tego, jakich kandydatów wystawia.
4. Osobowościowi - wspierają konkretnego kandydata, niezależnie od partii, którą on reprezentuje.
5. Władczy - dążą do uzyskania wpływu na przyszłe decyzje kandydata na urząd publiczny. Wspierają kilka głównych partii, uniezależniając się w ten sposób od wyników wyborów (ktokolwiek wygra, fundator może liczyć na uzyskanie wpływu na przyszłe decydowanie polityczne).
Strategie wydatkowania zasobów:
1. Eskalacyjna - 80% środków wydatkować w okresie 30 dni kampanii, kumulując je w czasie 10 ostatnich dni, ponieważ niezdecydowani wyborcy podejmują swe decyzje w ostatniej chwili. Regan w 1980 roku (wybory prezydenckie) w okresie 10 ostatnich dni wydał 40% zasobów na kampanię. Clinton w 1996 roku w ostatnim tygodniu wydał 12 mln $.
2. Uderzeniowa - całkowite nasycenie wszystkich mediów w bardzo krótkim okresie czasu (F. Mitterand w wyborach prezydenckich w 1988 roku).
3. Falowa - gdy kandydat ma niewystarczające środki finansowe. Rozpoczyna kampanię, a po wyczerpaniu środków faktycznie zawiesza ją. Jak pojawi się ważne wydarzenie, kandydat wypowiada się i próbuje zwrócić na siebie uwagę - wyborców i fundatorów. Zazwyczaj kończy się to formułowaniem opinii ekstermistycznych, odstraszeniem fundatorów, a tym samym powolnym zamieraniem kampanii i jej przegraniem.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)