To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
GRUPA NR: 24.
ZESPÓŁ: 2.
ĆWICZENIE NR: 4
Wyznaczanie ciepła parowania izoteniskopową metodą pomiaru prężności pary.
DATA WYKONANIA ĆWICZENIA:
30.03.2004 r.
ZESPÓŁ:
OCENA:
1. WSTĘP TEORETYCZNY:
W układzie, gdzie wrze ciecz, mamy do czynienia z równowagą ciecz-para. Entropia parowania w temperaturze T wynosi , zatem równanie CLAPEYRONA opisujące linię równowagi ciecz-para ma postać:
.
Entalpia parowania jest dodatnia, a przyjmuje duże dodatnie wartości. Zatem wartość jest dodatnia, lecz znacznie mniejsza niż w przypadku linii równowagi ciało stałe-ciecz. Wynika stąd, iż przybiera duże wartości, a temperatura wrzenia bardziej zależy od ciśnienia niż temperatura krzepnięcia.
Ponieważ objętość molowa gazu jest znacznie większa niż objętość molowa cieczy, można zapisać . Ponadto, jeżeli gaz zachowuje się jak gaz doskonały, . Te dwa przybliżenia zmieniają ścisłe równanie CLAPEYRONA w równanie:
które można przekształcić w równanie CLAUSIUSA-CLAPEYRONA opisujące zależność prężności pary od temperatury:
(w wyprowadzeniu skorzystano z zależności ). Jeśli przyjmie się, że entalpia parowania jest niezależna od temperatury, to po scałkowaniu otrzymuje się:
gdzie jest prężnością pary w temperaturze , A p jest prężnością pary w temperaturze T. Wykres powyższego równania odpowiada linii równowagi faz ciecz-para. Linia ta nie przekracza temperatury krytycznej , gdyż powyżej tej temperatury ciecz przestaje istnieć.
2. CEL ĆWICZENIA:
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie zależności prężności pary nad wrzącą cieczą w funkcji temperatury, dla n-oktanu, oraz określenie molowej entalpii parowania n-oktanu.
3. ZADANE PARAMETRY:
Dany jest n-oktan o czystości cz.d.a. Należy wyznaczyć prężność pary nad wrzącą cieczą metodą izoteniskopową, dla przedziału temperatur od 30 do 45 stopni Celsjusza, z odstępami 5-ciostopniowymi. Na podstawie tych danych należy sporządzić wykres zależności prężności pary od temperatury i wykres zależności logarytmu naturalnego prężności pary od odwrotności temperatury. Następnie należy obliczyć molową entalpię parowania (w oparciu o wykres) i porównać wynik z wartością tabelaryczną.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)