Okres refrakcji względnej (możemy pobudzić komórkę ale ma ona mniejszą pobudliwość i trzeba użyć bodźca o większym natężeniu):
zaczyna się natychmiast po okresie refrakcji bezwzględnej
w tym czasie można wywołać następny potencjał czynnościowy pod warunkiem, że zastosuje się dostatecznie silny bodziec, silniejszy niż normalny, ponieważ niektóre kanały Na+ są nadal zinaktywowane oraz otwartych jest więcej kanałów K+ niż w warunkach spoczynkowych
potencjał czynnościowy ma niższą szybkość narastania fazy szybkiej depolaryzacji oraz nadstrzał niższy niż normalny potencjał czynnościowy, zmiany te są związane z większą w porównaniu ze stanem spoczynkowym liczbą zamkniętych kanałów Na+ oraz aktywnych kanałów K+
wzrost zewnątrzkomórkowego stężenia jonów K+ depolaryzuje błonę komórkową, co powoduje inaktywację kanałów Na+. Zmniejszona ilość kanałów Na+ możliwej do aktywowania powoduje, ze do powstanie potencjału czynnościowego konieczne jest zadziałanie silniejszego bodźca
zmiana zewnątrzkomórkowego stężenia jonów K+ powoduje hiperpolaryzację błony komórkowej ponieważ potencjał błonowy jest w takiej sytuacji bardzo ujemny, dlatego do osiągnięcia depolaryzacji odpowiadającej potencjałowi progowemu konieczny jest silniejszy bodziec
zmniejszenie zewnątrzkomórkowego stężenia jonów Ca2+ pozwala na aktywację kanału Na+ przy niższych wartościach potencjału progowego, dlatego do powstania potencjału czynnościowego wystarczający jest bodziec słabszy. Typy miocytów
Typ I
Typ II B
Typ II A
Inne właściwości miocytów
Miocyty czerwone o wolnym metabolizmie tlenowym
Miocyty białe o szybkim metabolizmie glikolitycznym
Miocyty czerwone o szybkim metabolizmie tlenowym
Aktywność ATPazowa miozyny izoenzymatycznej
Wolne
Szybkie
Szybkie
Zdolność stężania jonów Ca++ w siateczce sarkoplazmatycznej
Umiarkowana
Wysoka
Wysoka
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)