To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRZYCZYNIENIE POSZKODOWANEGO (362)
Art. 362. Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania
lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega
odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności,
a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.
Zachowanie poszkodowanego może być wspołprzyczyną wystąpienia szkody (mowimy wtedy o
przyczynieniu do powstania szkody) lub powodować zwiększenie szkody już powstałej (przyczynienie do
zwiększenia szkody).
Co należy rozumieć przez „przyczynienie się”? Jeszcze na gruncie k.z. wykształciły się 4 poglądy.
Longchamps de Berier (koncepcja najstarsza) - przyczynić się to znaczy być
przyczyną. Głowną przyczyną wystąpienia szkody jest zachowanie sprawcy, lecz jeśli
jakiekolwiek zachowanie poszkodowanego rownież pozostaje w związku przyczynowym
ze szkodą, to wystarczy to dla przyjęcia przyczynienia. Dla przyjęcia przyczynienia nie jest
potrzebna culpa concurrens, lecz wystarczy causa concurrens. Jest to ujęcie o najszerszym
zakresie, co jest niekorzystne dla poszkodowanego (wystarczający jest każdy „oboczny”
związek). Inne poglądy postulują ograniczenie do sytuacji, kiedy zmniejszenie
odszkodowania będzie rzeczywiście uzasadnione.
Dybowski - pomiędzy zachowaniem poszkodowanego ma zachodzić związek
normalny. Szpunar to krytykował, bo gdy w aptece ktoś zamowił lek a następnie
odebrał. Ten lek zażył a okazało się, że ten lek zrobiono nieprawidłowo i to był środek
szkodliwy. Apteka odpowiada za szkodę, ale przyjęcie leku to też przyczynienie się, bo
gdyby go nie przyjął to nie byłoby szkody. Ten związek jest normalny, bo czy to był
środek szkodliwy można było przy zastosowaniu wiedzy i doświadczenia sprawdzić
przed zdarzeniem. Zażycie leku źle spreparowanego powoduje, że normalnym
następstwem będzie rozstroj zdrowia;
Czachórski, Łętowska (koncepcja kompromisowa) - sam związek przyczynowy
to za mało - szkoda ma być następstwem zachowania poszkodowanego ale należy jeszcze
przyjąć, że zachowanie to było co najmniej obiektywnie nieprawidłowe i w ten sposob
poszkodowany wpłynął na powstanie lub zwiększenie szkody;
Ohanowicz, Petrykowska - o przyczynieniu, dającym możliwość obniżenia
odszkodowania, mowimy tylko gdy poszkodowanemu można postawić zarzut winy (causa
concurrens + culpa concurrens). „Wina poszkodowanego” jest inna niż wina sprawcy (tu
zachowanie musi być bezprawne) - nie jest wymagana bezprawność - poszkodowanemu
wolno nie dbać o swoje interesy, może narażać je na szkodę, jeżeli jednak narusza ogolnie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)