wykład - Przebieg procedury traktatowej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 826
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
wykład - Przebieg procedury traktatowej - strona 1 wykład - Przebieg procedury traktatowej - strona 2 wykład - Przebieg procedury traktatowej - strona 3

Fragment notatki:

Przebieg procedury traktatowej
Procedura traktatów w Konwencji Wiedeńskiej o Prawie Traktatów - życie traktatu
- nie opisuje całego życia traktatu - od zapoczątkowania - Postanowienia KW mają charakter bezwzględnie wiążący
1.Wszczęcie rokowań - dwa (lub więcej) podmioty prawa mnar.; ważne jest posiadanie legitymacji przez osoby prowadzące rokowania, czyli inaczej posiadanie pełnomocnictwa; 2.Przyjęcie tekstu KW reguluje to zgodnie z art.9. W przypadku traktatu dwu lub wielostronnych jeśli się nie uda potrzebne jest głosowanie i przegłosowanie 2/3 państw negocjujących.
Potwierdzenie tekstu to nie jest uznanie, że tekst nie podlega dalszym zmianą - rokowania mogą być ponownie otwarte. 3.Uznanie ostatecznego charakteru tekstu (autentyfikacja) - art. 10; od tego momentu nie powinno się już otwierać rokowań;
tekst staje się autentyczny i definitywny w procesie jaki jest ustalony w tekście lub z protokołów wynika, że negocjujący określili jak ma się to odbyć
jeśli brak obu w/w elementów to art. 10 mówi, że autentyfikacja następuje przez podpisanie (złożenie podpisu pełnym imieniem i nazwiskiem), podpisanie ad referendum (musi być później potwierdzone), parafowanie (złożenie inicjałów)
od tego momentu zaczyna obowiązywać art. 18. nakładający na podmioty obowiązek nie udaremniania przedmiotu i celu traktatu; trwa od dopóty, dopóki podmiot wyraźnie nie wskaże, że nie chce się ostatecznie związać danym traktatem
od tego momentu możliwe jest też tymczasowe stosowanie traktatu (art.25), jeśli sam traktat tak postanawia lub państwa tak ustaliły
4.Ostateczne związanie się traktatem - Nie oznacza jeszcze, że traktat zaczął obowiązywać. KW wskazuje różne sposoby chęci związania się traktatem (art. 11-16). Zgoda państwa, org.międz. na przestrzeganie traktatu może wynikać z podpisania traktatu, z wymiany dokumentów, przyjęcie traktatu, zatwierdzenie, przystąpienie, ratyfikacja. W przypadku org. Międz. zamiast ratyfikacji występuje akt formalnego potwierdzenia.
5.Wejście w życie traktatu Strony mogą same ustalić datę, kiedy traktat wejdzie w życie. Jeśli nie podadzą takiej daty art.25 ust.2 mówi, że traktat wchodzi w życie wtedy gdy wszystkie państwa go zaakceptują.
W przypadku traktatów wielostronnych - szczególna rola DEPOZYTARIUSZA - który czuwa nad wszelkimi oświadczeniami do traktatu oraz nad tym ile dokumentów zostało złożonych i od kiedy traktat zaczyna obowiązywać. Najczęściej jest nim Sekretarz Generalny ONZ. Traktaty wielostronne wymagają od 25 do 30 dokumentów ostatecznego związania.
Są też takie konwencje, które mają wyższe progi np. Konwencja o prawie morza - 60; Konwencja o zakazie broni chemicznej - 65. Określone podmioty muszą się czasem związać traktatem , np. 1996 rok -zakaz prób jądrowych. Wymienione są państwa w art.2, które muszą ją podpisać, aby weszła w życie.


(…)

… o prawie traktatów z 1969 r.
KWPTOM - Konwencja wiedeńska z 1986 r.
--
Rokowania (nie są regulowane Konwencją Wiedeńską) W zależności od przedmiotu umowy są prowadzone przez odpowiednie osoby. Zazwyczaj rokowania prowadzone są na niskim szczeblu - eksperci, szefowie misji dyplomatycznych. Jest to jedna z reguł prakseologicznych dających możliwość wycofania się, gdy rokowania się nie powiodą.
W sytuacji…
… progu, lub jest on bardzo niski (protokoły z 1977roku do KG) - aby szybko wejść w życie. Najczęściej traktaty wchodzą w życie po 3-5 latach od podpisania. Są też traktaty, które mimo dawności nigdy nie weszły w życie, np. z 1986 roku - o rejestracji statków; 1983 rok - Konwencja o sukcesji państw, długów, archiwów i mienia. Czasami jest tak, że mimo traktat nie wejdzie w życie jego substytutem…
… o prawie traktatów z 1969 r.
KWPTOM - Konwencja wiedeńska z 1986 r.
--
Rokowania (nie są regulowane Konwencją Wiedeńską) W zależności od przedmiotu umowy są prowadzone przez odpowiednie osoby. Zazwyczaj rokowania prowadzone są na niskim szczeblu - eksperci, szefowie misji dyplomatycznych. Jest to jedna z reguł prakseologicznych dających możliwość wycofania się, gdy rokowania się nie powiodą.
W sytuacji…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz