To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rys historyczny Druga ustawa skarbowa została wydana w 1932 roku. Trzecia regulacja to dekret prezydenta z 3.11.1936 roku. Zatem ustawodawstwo zmieniało się szybko. Wynika to z faktu, że szybko zmieniają się stosunki finansowe i gospodarcze w państwie. Ulegają zmianie interesy finansowe państwa, które chce je jak najlepiej chronić. Ustawodawstwo z okresu międzywojennego nie miało charakteru zupełnego, gdyż obejmowało tylko przestępstwa celne i dotyczące obrotu towarowego z zagranicą, obejmowało przestępstwa akcyzowe, loteryjne, godzące w monopol tytoniowy, spirytusowy. Poza tym ustawodawstwem pozostawały przestępstwa podatkowe, dewizowe, dot. opłat stemplowych. Ta problematyka była regulowana w osobnych ustawach. Efektem tego było to, że do tej materii zastosowanie miały przepisy nie prawa karnego skarbowego lecz powszechnego prawa karnego. Art. 116 kk: „Przepisy części ogólnej tego kodeksu stosuje się do innych ustaw przewidujących odpowiedzialność karną, chyba że ustawy te wyraźnie wyłączają ich zastosowanie”.
Na dzień dzisiejszy jest jedna ustawa, która wyłącza stosowanie reguł przewidzianych w kodeksie karnym do przestępstw, które rodzą odpowiedzialność karną. - To jest kodeks karny skarbowy. Czyli KKS odcina się od ustawodawstwa karnego powszechnego. Ta zasada obowiązywała zawsze w obszarze prawa karnego - uniwersalne zastosowanie miały przepisy części ogólnej kodeksu karnego a ustawodawstwo karne skarbowe dotyczyło tylko przestępstw które miały charakter karny skarbowe. To co co nie było w uks spenalizowane, podlegało pod reżim zwykłej odpowiedzialności karnej. Wówczas sprawca np. przestępstwa podatkowego nie mógł skorzystać z czynnego żalu, który gwarantował mu bezkarność, nie mógł dobrowolnie poddać się karze, nie można było na osoby trzecie nałożyć odpowiedzialności posiłkowej. Jedyne co było korzystne dla przestępcy to fakt, że nie było idealnego zbiegu przestępstw. Po wyzwoleniu ustawodawstwo karne skarbowe starano się zmienić w całości ze względu na zmiany ustrojowe, gospodarcze. regulacje przedwojenne stały się przestarzałe. W 1947 roku wydano dekret, który regulował tematykę karną skarbową i objął on przestępstwa podatkowe i stemplowe. Zatem nadano im status przestępstw nie powszechnych lecz skarbowych. Kolejnym aktem była ustawa z 13.04.1960 roku, typowy akt socjalistyczny, który dokonywał podziału na jednostki gospodarki uspołecznionej i nieuspołecznionej. Odrębnie regulował odpowiedzialność karną skarbową dokonywanych przez osoby fizyczne prowadzących działalność gospodarczą i osobno podmiotów jednostek gospodarki uspołecznionej (co do zasady finansowanych z budżetu państwa). W ustawie z 1960 charakterystyczne było to, że wzbogaciła się o kolejny pakiet przestępstw skarbowych, tzn. o przestępstwa dewizowe. Łączy się to głównie z tzw. „głodem dewizowym”. Ustawa ta miała już rozbudowaną część ogólną. Ustawodawstwo karne skarbowe zawsze było ściśle związane z kodeksem karnym i albo odsyłało do tego kodeksu albo z niego recypowało, czy przejmowało na swój grunt określone regulacje. Rozbudowana część ogólna powodowała, że ustawa mniej czerpała z kodeksu karnego powszechnego.
(…)
… znajdziemy tylko odmienności regulacji i stosunków do powszechnej procedury karnej. Analogiczną deklarację mamy w art. 178. „§ 1. Do wykonywania orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, jeżeli przepisy niniejszego kodeksu nie stanowią inaczej”. Czyli w KKS są tylko odmienności w stosunku do wykonania orzeczeń…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)