Transkrypcja- wykład 6

Nasza ocena:

5
Pobrań: 203
Wyświetleń: 1225
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Transkrypcja- wykład 6 - strona 1 Transkrypcja- wykład 6 - strona 2 Transkrypcja- wykład 6 - strona 3

Fragment notatki:

Wykład 6
Są 2 powody, dla których liniowe cząsteczki DNA mogą ulec skróceniu:
Na nowo zsyntezowanej nici jest luka. Brakuje fragmentu Okazaki. Starter, który byłby dopasowany do luki, znajdowałby się poza łańcuchem - co jest niemożliwe. Skutkiem byłby fakt, że nowo zsyntezowane nici byłyby coraz krótsze.
Zastanówmy się, gdyby nie było luki. W jaki sposób usunąć starter luki? Brakuje miejsca zaczepienia dla polimerazy. Obecność, nawet gdyby był, oznaczałaby skracanie cząsteczki DNA. Skutek - niestabilność
Telomery - zakończenia chromosomów
Telomery badano pod względem niestabilności. W jaki sposób przebiega sekwencja telomerowi?
Ludzka 5'TTAGGG3' - sekwencja telomerowi występuje w wielu kopiach. Inna nazwa - DNA satelitarny.
Sekwencje powtarzające się występują też w innych organizmach.
Oxytrichia 5'TTTTGGGG3'
Tetrahymena 5'TTGGGG3'
Enzym uczestniczący w utrzymaniu stabilności sekwencji - telomeraza
Telomeraza zawiera fragment białkowy i RNA. Obecność RNA w enzymie nie jest czymś powszechnym. Sekwencja RNA dla telomerów u człowieka jest długa.
Sekwencja RNA jest w części komplementarna do sekwencji telomerycznej. Wyjaśnia to fakt mniej więcej stałej długości telomerów. Telomeraza syntezuje sekwencje telomerów wykorzystując RNA jako matrycę.
Na matrycy RNA jest syntezowana sekwencja telomeryczna, w ten sposób telomeraza syntezuje kolejne zasady w sekwencji telomerycznej.
Charakterystyczną właściwością telomerów jest to, że łańcuch DNA ma przewagę reszt G - łańcuch bogaty w reszty G.
Telomeraza syntezuje łańcuch bogaty w reszty G. nie wiadomo jak syntezowany jest 2 łańcuch.
Łańcuch G, gdy jest dostatecznie długi, dołączana jest prymasa lub polimeraza DNA α - syntezują starter. Następuje powolny proces skracania (lecz nie jest on dramatyczny  )
Aktywność telomerazy podlega regulacji.
TRF 1 - wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerycznymi. Zapobiega przyłączeniu telomerazy. Łańcuch ten powoli się skraca. Powoduje to mniejsze ilości dołączanych cząsteczek TRF 1, wówczas dołączana jest telomeraza. Występuje zjawisko sprzężenia zwrotnego.
Zwinięta chromatyna zapobiega dołączeniu telomerazy.
Powstaje, gdy narośnie długi łańcuch.
U ssaków struktura zwinięta to pętla T. W tworzeniu pętli T zaangażowane jest białko TRF2
Czy aktywność telomerazy jest obecna we wszystkich komórkach ssaków? NIE
Dlatego nie, bo zmienia się w czasie. Nie jest obecna we wszystkich komórkach. Najbardziej aktywna jest w okresie embrionalnym, gdzie tworzone są telomery. Po urodzeniu aktywność maleje. Ostatecznie aktywność może być mierzona w komórkach rozrodczych i macierzystych. Komórki macierzyste są zdolne do ciągłego podziału - mogą ulegać przekształceniu we wszystkie komórki listków zarodkowych.


(…)

… między -45 +20)
UCE - element kontrolny (100 par zasad) powyżej promotora podstawowego
Polimeraza RNA II
Dużo elementów kontrolnych (syntezuje dużą ilość białek) złożoność promotorów jest ograniczona
Są geny, w których nie ma sekwencji regulatorowych. Są to sekwencje zerowe (ich transkrypcja zachodzi ciągle) …

Formowanie kompleksu jest skutkiem oddziaływań białko - DNA. Oddziaływania z DNA mają różny charakter.
Aktorzy biorący udział w formowaniu kompleksu proinicjującego.
- polimeraza RNA odpowiedzialna za syntezę DNA na matrycy DNA
- polimeraza RNA zależna od DNA Mamy 3 różne polimerazy u Eucaryota:
Polimeraza RNA I - syntezuje rRNA Polimeraza RNA II - jest najważniejsza, przeprowadza transkrypcję genów…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz