To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Telewizja w Rosji. Jakkolwiek Związek Radziecki, raczej słusznie zresztą, uważany był za kraj dość zacofany technologicznie, był on jednym z niewielu państw, w których telewizja działalność swą rozpoczęła jeszcze przed nastaniem II Wojny Światowej. Pierwszej próbnej emisji video dokonano wedle różnych źródeł: 29.IV.1931 lub 15.VIII.1932. Za rozwój sieci komunikacji audiowizualnej odpowiadał powołany specjalnie w tym celu Moskiewski Ośrodek Telewizyjny. Nie udało mi się natomiast ustalić roku rozpoczęcia regularnej emisji, w zależności od źródła pojawiają się daty 1934, 1936 i 1939. Początkowa audycja trwała około 1,5h. i odbierana była za pomocą ok. 100 odbiorników rozmieszczonych w różnych częściach Moskwy (w dużej części wśród t.zw. wierchuszki partyjnej). Podobnie jak to miało miejsce w przypadku Wielkiej Brytanii również i w Rosji zawieszono nadawanie programu na czas działań wojennych (dla Rosji od 22.VI.1941). Działalność emisyjna wznowiona została 15.XII.1945 r. Dość szybko, bo w roku 1954 wprowadzono do audycji kolor (od roku 1960 z wykorzystaniem technologii SECAM). Równie dynamicznie rozszerzał się zakres owej działalności - już w roku 1956 powstał drugi kanał, a w ciągu następnych dwudziestu lat kolejne dwa. W międzyczasie krystalizował się również harmonogram programowy poszczególnych kanałów - powstawały liczne audycje stałe, regularnie ukazujące się o określonej porze (jak chociażby dobranocka) oraz zwiększał zasięg ich nadawania. Coraz wyraźniejszy był też profil poszczególnych kanałów - kanał I, satelitarny, poświęcony był sprawom ogólnokrajowym i nadawany na terenie całego Związku Radzieckiego. Kanał II, odbierany tylko w europejskiej części ZSRR, skupiał się raczej na sprawach lokalnych kulturze i publicystyce. Kanał III stworzony został z myślą o szeroko pojętej edukacji i wychowaniu, IV zaś skupiał się na emisji filmów i wszelkiej maści relacjach z wydarzeń kulturalno - artystycznych. Należy jednak przy tym wyraźnie, że nie były to wszystko pojęcia używane względem telewizji w dzisiejszym ich rozumieniu. Telewizja całościowo podporządkowana była wówczas komunistycznej, antyzachodniej propagandzie i idei tworzenia człowieka socjalizmu; (Homo sovieticus) szczególnie widoczne było to w dobie stalinizmu i przekładało się na formułę wszystkich emitowanych programów począwszy od t.zw. „publicystyki” i programów „informacyjnych”, aż do audycji przeznaczonych dla dzieci i młodzieży. Rzecz jasna całość nadawanego programu była ściśle kontrolowana na najwyższych szczeblach władzy. Wśród audycji występowały produkcje niemal wyłącznie radzieckie, bądź pochodzące z krajów „zaprzyjaźnionych”. Całość podlegała oczywiście ścisłej cenzurze. Owo całkowite podporządkowanie rosyjskiej telewizji partii rządzącej (przed rokiem 1989) widać również chociażby, poza sferą programową, w kwestiach pseudotechnologicznych. Charakterystyczną dla socrealizmu megalomanię architektoniczną reprezentuje zbudowana w latach 1963-1967 dla uczczenia 50 rocznicy Rewolucji Październikowej wieża telewizyjna Ostankino do dziś pozostająca najwyższym budynkiem w Europie i trzecim co do wielkości na świecie. Jako ciekawostkę można tutaj wymienić fakt, iż wieża w roku 2000 i 2007 dwukrotnie doświadczała pożaru (ten pierwszy miał miejsce w do dziś niewyjaśnionych, kontrowersyjnych okolicznościach).
(…)
… wzrosła znacząco po roku 2000 wraz z objęciem prezydentury przez Władimira Putina. Do historii przeszły jego dwa konflikty z magnatami medialnymi które w znacznej mierze przyczyniły się upadku niezależności rosyjskich mediów (nie tylko telewizyjnych). W roku 2001 nie wykazująca wystarczającej woli podporządkowania NTW wykupiona została przez państwowy Gazprom (choć chęć zakupu wyrażał początkowo…
… przede wszystkim tubę propagandową Władimira Putina (Badania wskazują, iż 91% informacji przekazywanych przez telewizję publiczną Pierwszy Kanał było poświęconych prezydentowi, przy czym 71% tych wiadomości dawało "pozytywny" obraz Kremla, a 28% - obraz "neutralny"). Praktyki te doskonale wpisują się w obraz autorytarnej polityki Putina, która poprzez neocenzurę, ekonomiczne naciski, fingowane procesy sądowe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)