Style poznawcze - wykład nr 15

Nasza ocena:

5
Pobrań: 672
Wyświetleń: 1862
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Style poznawcze - wykład nr 15 - strona 1 Style poznawcze - wykład nr 15 - strona 2 Style poznawcze - wykład nr 15 - strona 3

Fragment notatki:

Wykład 15. (1)
Styl poznawczy to preferowany sposób funkcjonowania poznawczego, odpowiadający indywidualnym potrzebom jednostki. Style poznawcze kształtują się w dzieciństwie i mimo podlegania zmianom rozwojowym odznaczają się stosunkowo dużą stałością. Możliwości poznawcze (zdolności) określają maksymalny, dostępny jednostce poziom funkcjonowania. Preferencje odnośnie stylów poznawczych oznaczają poziom, który najbardziej odpowiada jednostce, i który wybiera ona w sytuacjach na taki wybór pozwalających. Zdolności (zakres) (rozwój) --------------- → preferencje ← -------------- Wykład 15. (2)
Wybrane wymiary stylów poznawczych: 1. Refleksyjność - impulsywność (J. Kagan) Ujawnia się w sytuacjach rozwiązywania problemów poznawczych. Impulsywność to tendencja do szybkiego udzielania odpowiedzi i popełniania wielu błędów; refleksyjność to tendencja do długiego namyślania się i popełniania niewielu błędów; 2. Zależność - niezależność od pola (H. Witkin) to stopień, w jakim spostrzeganie determinowane jest przez ogólną organizację pola percepcyj nego. Zależność od pola to tendencja do spostrzegania globalnego [całościowego] (części doświadczane są jako stopione z całością; styl globalny). Niezależność od pola to tendencja do „przełamywania” zastanej organizacji pola, do wyodrębniania poszczególnych części i spostrzegania ich jako względnie niezależnych od całości (styl analityczny). 3. Abstrakcyjność - konkretność (K. Goldstein, M. Scheerer) określa preferencje dotyczące poziomu ogólności stosowanych kategorii poznawczych. Wykład 15. (3)
Badanie stylów poznawczych wymaga; I. Rozróżnienia tego, co jest efektem stałych preferencji indywidualnych od tego, co jest uwarunkowane sytuacyjnie. - zadania powinien cechować pewien stopień niejednoznaczności (dający swobodę wyboru); - instrukcja do zadań powinna nie precyzować dokładnie, co lub jak robić; - zadania powinny być niepodobne do znanych badanemu zadań (np. zadań szkolnych); - sytuacje badania powinny być sytuacjami pośrednimi, tzn. wyznaczać ogólny kierunek aktywności a zarazem dawać pewien stopień ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz