To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Brzeziński J., Kowalik S. (1998) Społeczne aspekty rezultatu diagnozy klinicznej. W: H. Sęk (red.) Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa, PWN, rozdział 5, s.269-302.
Badana osoba w trakcie badania wykazuje lęk przed oceną ( wg Rosenberga)
badani zastanawiają się jak uzyskać ocenę pozytywną badacza. Interpretują jego instrukcje.
Klinicysta powinien jak najszybciej zredukowac lęk przed oceną.
Do badania lęku przed oceną:
- metoda powtórnego badania (po właściwym badaniu przeprowadza się kolejne badanie ze zmienionymi warunkami ( eliminacja procedury, w której wystepuje największe prawdopodobieństwo lęku przed oceną - badanego) .Jeżeli badani zachowają się tak samo tzn. ,że nie było lęku przed oceną badanych.
Pacjent z motywacją wewnetrzną - gwarantuje maks. korzystny kontakt z klinicystą.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A teraz kontakt „ diagnosta - badany ”z perspektywy badacza.
Zagrożenia w dobrym kontakcie - efekt rosenhala ( inaczej: efekt oczekiwań interpersonalnych badacza; samo spełniające się proroctwo)
Badacz przekazuje w sposób niewerbalny osobie badanej, jak powinna się zachować. - efekt GOLEMA - klinicysta negatywnie ocenia badanego np. po wyglądzie i przypisuje mu negatywne cechy np. osobowości
Efekt Galatei =! Efekt GOLEMA
zasada Rumpelstilzchena - nazwanie przez diagnostę „choroby” badanego Zasada naznaczenia społecznego (etykietowanie): - jako negatywny skutek zasady rumpelschizena,
Nazwanie zaburzenia u pacjenta (zasada rumpelschizena)
(Często wiaże się z) Etykietowanie przez społeczeństwo
(może być negatywnym skutkiem) Recydywa (dewiacja wtórna ) powrót do zaburzenia przez pacjenta
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)