Gospodnie, da mi 1 to wiedzieć, Bych 2 mogł o tem cso 3 powiedzieć, O chlebowem stole 4 . Zgarnie na się wszytko pole 5 , Cso w stodole i w tobole, Csole się na niwie zwięże 6 , To wszytko na stole lęże 7 . Przetoć stoł wieliki świeboda 8 : Staje na nim piwo i woda, I k temu mięso i chleb, I wiele jinych potrzeb, Podług dostatka tego, Ktole 9 może dostać czego. Z jutra 10 wiesioł nikt nie będzie, Aliż 11 gdy za stołem siędzie, Toż wszego myślenia zbędzie 12 . A ma z pokojem sieść, A przy tem się ma najeść. A mnogi jidzie za stoł, Siędzie za nim jako woł, Jakoby w ziemię wetknął koł. Nie ma talerza karmieniu swemu, Eżby 13 ji ukroił drugiemu, A grabi się w misę przod 14 , Iż mu miedźwno 15 jako miod - Bogdaj mu zaległ usta wrzod! A je s mnogą twarzą cudną 16 , A będzie mieć rękę brudną, Ana 17 też ma k niemu rzecz 18 obłudną. A pełną misę nadrobi Jako on, cso motyką robi. Sięga w misę prze drugiego, Szukaję 19 kęsa lubego, Niedostojen nics dobrego. Ano wżdy widzą, gdzie csny 20 siedzi, Każdy ji sługa nawiedzi 21 , Wszytko jego dobre sprawia 22 , Lepsze misy przedeń stawia. Mnodzy na tem nics nie dadzą 23 , Siędzie, gdzie go nie posadzą; Chce się sam posadzić wyżej, Potem siędzie wielmi 24 niżej. Mnogi jeszcze przed dźwirzmi 25 będzie, Cso na jego miasto 26 siędzie, An 27 mu ma przez dzięki 28 wstać; Lepiej by tego niechać. Jest mnogi ubogi pan, Cso będzie książętom znan I za dobrego wezwan 29 . Ten ma z prawem 30 wyżej sieść, Ma nań każdy włożyć cześć 31 ; Nie może być panic taki, Musi ji w tem poczcić 32 wszelki. Bo czego nie wie doma 33 chowany, To mu powie jeżdżały 34 . U wody się poczyna cześć 35 : Drzewiej 36 niż gdy siędą jeść, Tedy ją na ręce dają, Tu się więc starszy poznają, Przy tem się k stołu sadzają. Panny, na to się trzymajcie, Małe kęsy przed się 37 krajcie, Ukrawaj często, a mało, A jedz, byleć się jedno 38 chciało. Tako panna, jako pani Ma to wiedzieć, cso się gani, Lecz rycerz albo panosza 39 Czci żeńską twarz - toć przysłusza 40 . Czso masz na stole lepszego przed sobą, Czci ją, iżby żyła z tobą 41 . Bo ktoć je chce sobie zachować 42 , Będą ji wszytki 43 miłować I kromie oczu 44 dziękować. Boć jest korona 45 czsna pani, Przepaść by mu 46 , kto ją gani! Ot Matki Boże tę moc mają, Iż przeciw jim 47 książęta wstają I wielką jim chwałę dają. Ja was chwalę, panny, panie, Iż przed wami niczs lepszego nie 48 . Za to się ma każdy wziąć, Otłożywszy jedno swąć 49 . Mnodzy za to 50 niczs nie dbają, Iż jim o czci powiedają, Przy tem mnogiego ruszają 51 : Kogo podle 52 siebie ma, Tego z rzeczą nagaba 53 , Nie chce dobrej mowy dbać 54 , Ni je 55 da drugiemu słuchać. Ktokoli 56 czci żeńską twarz, Matko Boża, ji tym odarz 57 : Przymi ji za sługę swego,
(…)
… za to67 Twej Miłości68, Udziel nam wszem swej radości!
Amen.
Objaśnienia
1 Gospodnie, da mi - Panie, daj mi, pozwól (apostrofa skierowana do Boga). 2 Bych - bym. 3 cso - co. 4 O chlebowem stole - o stole biesiadnym. 5 pole - tu: płody z pola. 6 Csole się na niwie zwięże - co tylko się w polu urodzi. 7 lęże - legnie, znajdzie się. 8 wieliki świeboda - hojny, szczodry pan. 9 Ktole - ktokolwiek. 10 Z jutra…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)