Seligman, sposoby rozumienia nienormalności

Nasza ocena:

5
Pobrań: 1092
Wyświetleń: 2835
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Seligman, sposoby rozumienia nienormalności - strona 1 Seligman, sposoby rozumienia nienormalności - strona 2 Seligman, sposoby rozumienia nienormalności - strona 3

Fragment notatki:

Ryn. Notatka składa się z 5 stron.
Rozdział 1: Sposoby rozumienia nienormalności Nie istnieją gotowe i ścisłe definicje normy i patologii, gdyż nie istnieje taka cecha, która byłaby wspólna wszystkim przypadkom patologii ani żadna pojedyncza właściwość, która pozwalałaby na rozróżnienie między normalnością a nienormalnością.
Nienormalność rozpoznawana jest na zasadzie podobieństwa rodzinnego , które sprawia, że wspólnie posiadają pewne istotne cechy.
Istnieje siedem elementów, czy też właściwości, które należy wziąć pod uwagę oceniając, czy dane zachowanie bądź osoba są nienormalne:
cierpienie
nieumiejętność przystosowania
nieracjonalność i dziwaczność
nieprzewidywalność i brak samokontroli
wyrazistość i niekonwencjonalność
dyskomfort obserwatora
naruszanie norm społecznych i moralnych
Ocena patologii jest oceną społeczną.
Norma nie jest niczym więcej jak tylko brakiem patologii - bycie normalnym nie oznacza jednak koniecznie dobrego i szczęśliwego życia.
Życie optymalne wymaga pewnych, wyraźnie pozytywnych cech. Są to między innymi:
pozytywne nastawienie wobec samego siebie
zdolność do wzrostu i rozwoju
autonomia
adekwatna percepcja rzeczywistości
kompetencja zawodowa i społeczna
zdolność utrzymywania pozytywnych związków z innymi ludźmi
Rozdział 3: Model biomedyczny MODELE ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH model biomedyczny
model psychodynamiczny
model środowiskowy
podejście behawioralne;
podejście poznawcze;
MODEL BIOMEDYCZNY - zaburzenia psychiczne uważa się za dysfunkcję somatyczną.
Podejście do choroby:
zgrupowanie współwystępujących ze sobą objawów w spójny zespół syndrom.
etiologia:
czynnik zakaźny, zarazek
czynnik genetyczny (badanie krewnych pacjenta)
procesy biochemiczne
czynnik neuroanatomiczny
leczenie.
czynnik zakaźny Syndrom porażenia postępującego i kiła 1672 - angielski anatom Thomas Willis wyodrębnia zespół objawów: pogłębiające się otępienie umysłowe i paraliż;
1800 - francuski lekarz Jean Esquirol zauważa, że po stwierdzeniu degradacji umysłowej i paraliżu szybko następuje śmierć;
1826 - uczeń Esquirol'a, A.L.J. Bayl e zestawił objawy w syndrom, co pozwoliło na precyzyjny opis i diagnozę choroby.
Degradacja umysłowa, paraliż i śmierć składają się na zespół porażenia postępującego

(…)

…, arsfenamina, który niszczył we krwi zarazki kiły - krętki blade.
Od lat 40 ubiegłego stulecia w leczeniu kiły stosuje się penicylinę.
czynnik genetyczny
Genetyczne pochodzenie schizofrenii
Zgodność występowania u bliźniąt
jednojajowych 50%
dwujajowych 10% (?!)
czynnik biochemiczny
Schizofrenia - „hipoteza dopaminowa”
Zachowania schizofreniczne są wywołane nadmiarem dopaminy w mózgu
czynnik biochemiczny…
… naukowych
John B. Watson świadomość nie jest czymś materialnym, a przedmiot badań naukowych musi być materialny; zachowanie jest materialne, badanie zachowania musi mieć charakter jawny i musi być weryfikowalne
Warunkowanie klasyczne BB - bodziec bezwarunkowy RB - reakcja bezwarunkowa
BW - bodziec warunkowy
RW - reakcja warunkowa
BB (pokarm) → RB (ślinienie się)
BW (dźwięk) → BB (pokarm) → RB (wydzielanie…
…, lecz 30% rodziców biologicznych
depresja dwubiegunowa wiąże się ze zmianami biochemicznymi w mozgu:
brak niektórych neurotransmiterów (katecholamin)
geny- markery w chromosomie 11 leżą blisko genu odpowiedzialnego za enzym uwalniający produkcję katecholamin
LECZENIE
Korygowanie funkcji mózgu poprzez zmiany w biochemii.
Przypadkowe odkrycie nowych leków:
John Cade poszukując leku na gruźlicę zauważył, że lit wpływa na ospałość świnek morskich, więc zastosował ten pierwiastek do leczenia pacjentów w stanie maniakalnym
Delay i Daniker syntetyzując środki przeciw astmie zauważyli silny wpływ uspokajający chlorpromazyny, więc zastosowali ją (z powodzeniem!) do leczenia schizofrenii Skutki uboczne:
lit (leczy chorobę maniakalno- depresyjną i zapobiega nawrotom) niekorzystnie wpływa na układ krążenia, układ pokarmowy oraz ośrodkowy układ nerwowy;
benzodiazepiny- małe trankwilizatory- (zmniejszają lęk uspokajając, obniżając napięcie i rozluźniając mięśnie) wywołują senność i ospałość;
duże trankwizytory- chlorpromazyna i haloperydol- (uspokajają chorych na schizofrenię i powodują złagodzenie halucynacji) powodują suchość w ustach i gardle, senność, zaburzenia ostrości wzroku, przybór lub utrata wagi…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz