Realizm społeczny w kinie brytyjskim

Realizm społeczny w kinie brytyjskim:    podkreślanie znaczenia klasy, podział warstw społecznych (czasy wiktoriańskie, zasady,  purytanizm);    klasa robotnicza nie miała swojego głosu;  - lata 30.  ruch dokumentalistów (John Grierson):  *film realistyczny musi starać się w wierny sposób pokazać rzeczywistość;  *głębia planu, ostrość, marginalna rola montażu - obserwowanie strumienia życia;  -tłumaczenie działania bohaterów przez świeckie, materialne, przyziemne czynniki, ludzie uwikłani w  dramat społeczny;  -lewicowe podejście (niesprawiedliwość społeczna);  -akcja umiejscowiona we współczesności (Kitchen Sink Cinema);  -filmy niezależne, skromne – sprowadzone do minimum, buntowniczo nastawione do  rzeczywistości/systemu;  -Lata 50.  - manifest: L. Anderson, T. Richardson, K. Reisz:  Kino brytyjskie musi pokazywać ‘poezję życia codziennego’.  -pokazy Free Cinema;  -nowy typ aktora, nie jest piękny (twarze mocno plebejskie);  -wprowadzenie potocznego języka;  -współcześnie: Mike Leigh, Ken Loach, Shane Meadows.  ... zobacz całą notatkę