Reaktywność chemiczna - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 21
Wyświetleń: 714
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Reaktywność chemiczna - omówienie - strona 1 Reaktywność chemiczna - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

Reaktywność chemiczna
Wiele cząsteczek zapachów wykazuje reaktywność chemiczną. Jest to po części odpowiedź dlaczego ich zapach jest często tak intensywny - stymulują one bowiem receptory nabłonka węchowego, dając w rezultacie silną reakcję psycho-fizjologiczną. Aldehydy również są reaktywne chemicznie i można udowodnić, że niektóre cząsteczki odpowiedzialne np. za "popularne" brzydkie zapachy będą wchodzić z nimi w reakcje tworząc nowe cząsteczki o znacznie osłabionym zapachu bądź bezwonne. Chemiczna reaktywność grupy aldehydowej -CHO dała podstawę wielu procesom współczesnego przemysłu chemicznego, głownie przy produkcji żywic i tworzyw sztucznych, jak i również środków higienicznych i dezynfekcyjnych. Najprostszy aldehyd, formaldehyd HCHO, jest ważnym składnikiem melaminy, mocznika i żywic acetalowych. Jest również składnikiem pierwszego w pełni syntetycznego tworzywa bakelitu, czyli żywicy fenolowo-formaldehydowej. Ponadto formaldehyd jest nadal szeroko stosowanym środkiem dezynfekującym i fumigantem (środek dezynfekujący wydzielający dym). Dla celów dezodorujących formaldehyd jest jednak bezużyteczny. Jest zbyt reaktywny, ma silny, gryzący i drażniący zapach (działa na zakończenia nerwu trójdzielnego), a poza tym jest trujący. Znanych jest i stosowanych jednak dużo innych aldehydów. Prawie wszystkie mają ciekawy zapach i znajdują szerokie zastosowanie w produkcji wyrobów zapachowych i smakowych. Niektóre aldehydy wchodzą w trwałe reakcje chemiczne z szeroką grupą związków odoroczynnych, jak i innych związków zapachowych nie wywołujących jednoznacznie negatywnych skojarzeń (np. zapach kawy). W wyniku tego otrzymano nowe narzędzie w walce z uciążliwymi zapachami, a obszary zastosowań są nieograniczone. Przykłady wybranych reakcji aldehydów z odorami zawierającymi grupę tiolową i aminową. Przykład reakcji aldehydu z prostą pierwszorzędową aminą:
RCHO + R1NH2 - RCH=NR1 + H2O
Przykład reakcji aldehydu z merkaptanem:
R1CHO + 2R2SH - R1CH(SR)2 + H2O
W obu przypadkach powstałe w wyniku reakcji cząsteczki są generalnie mniej lotne, a osmoforowe atomy azotu (N) lub siarki (S) są skutecznie "schowane" w cząsteczce i nie mają już takiej siły drażnienia receptorów węchowych. W przypadku bardziej skomplikowanych dwuamin, np. putryscyny, mamy dwie grupy aminowe, które także ulegają reakcji z aldehydem:
H2NCH2CH2CH2CH2NH2 Tak więc te szczególnie nieprzyjemne substancje mają podwójną "szansę" na neutralizację. Jeśli więc założymy, że po spotkaniu się cząsteczek obu substancji zachodzi reakcja chemiczna, tak jak opisano to powyżej, a oba związki są w minimalnym stężeniu zapewniającym ich wyczuwalność, to jedno z podstawowych praw chemicznych mówi, ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz