To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ORGANIZOWANIE I REALIZOWANIE DZIAŁANIA PRAKTYCZNEGO W PROCESIE KSZTAŁCENIA Działalność praktyczna uczniów umożliwia im zastosowanie zdobytej wiedzy teoretycznej, pozwala poznawać związki i zależności dotyczące określonych zjawisk i procesów. Poza tym umożliwia lepsze zrozumienie i trwalsze zapamiętanie przyswojonych wiadomości . Działalność praktyczna jest również czynnikiem sprzyjającym rozwojowi samodzielności ucznia. Dlatego też w procesie kształcenia szkoła powinna stwarzać sytuacje umożliwiające uczniom rozwiązywanie problemów praktycznych w zakresie techniki, produkcji czy życia społecznego. Jednym ze zwolenników praktycznego działania w procesie kształcenia był John Dewey (1859-1952), amerykański filozof, psycholog i pedagog. Profesor Uniwersytetu w Chicago, a później wielu innych uniwersytetów amerykańskich. Stworzył system pedagogiczny oparty na założeniu, że treści i metody nauczania należy przystosować do natury dziecka, a główną zasadą winno być uczenie się przez działanie . Był inicjatorem koncepcji szkoły pracy w której uczniowie zdobywali wiedzę przez wykonywanie różnych prac rzemieślniczych. Główne prace: Moje pedagogiczne credo (1897), Szkoła a społeczeństwo (1899), Jak myślimy (1910), Demokracja i wychowanie (1916 ). Dewey był również Przedstawicielem instrumentalizmu pedagogicznego, kierunku, uznającego tylko taką wiedzę, która przynosi sukces w działaniu. Dewey uznawał prawdziwość myśli i koncepcji według ich skuteczności w działaniu. Rozwiązywanie problemów praktycznych i wszelka działalność produkcyjna jest wyrazem aktywności wytwórczej. Z inicjatywy Heleny Parkhurst (1892-1973), amerykańskiej nauczycielki, pod wpływem dzieła J. Deweya oraz wieloletniej współpracy z M. Montessori powstał system nauczania określany mianem "daltoński plan laboratoryjny". Wprowadzony został w szkole dla kalek w Berkshire, a następnie w szkole średniej w Dalton (USA). Założenia swojego systemu pedagogicznego przedstawiła w pracy Wykształcenie według planu daltońskiego (1922, wydanie polskie 1928). Plan daltoński jest to system organizacyjny szkoły , stworzony przez H. Parkhurst w mieście Dalton (USA). Uczniowie mieli pełną swobodę w wyborze zajęć i czasu pracy, a zobligowani byli tylko do wykonywania określonych zadań w pracowniach przedmiotowych w oznaczonym terminie. Nauczyciel pełnił rolę konsultanta, prowadził sporadycznie zajęcia zbiorowe z całą klasą i sprawdzał wykonanie zadanych prac. Działanie praktyczne w procesie kształcenia można podzielić na czynności nauczyciela i ucznia: NAUCZANIE PRAKTYCZNE Czynności nauczyciela UCZENIE SIĘ PRZEZ DZIAŁANIE Czynności ucznia
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)