To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Olejniczak. Notatka składa się z 3 stron.
Powszechnie obowiązująca wykładnia przed wejściem w życie obecnej konstytucji taką kompetencję miał TK , ale rozstrzygając o zgodności z Konstytucją musi dokonywać wykładni aktu zaskarżonego oraz właściwego przepisu K. albo akceptując zastane znaczenie albo nadając nowe → rozstrzygnięcia interpretacyjne TK są powszechnie obowiązujące, ale judykatura SN kwestionuje tą kompetencję TK; powszechnie obowiązująca jest wykładnia autentyczna → w istocie to stanowienie nowego prawa i dlatego wątpliwości wywołuje koncepcja, że wykładnia taka ma moc wsteczną (tak Wolter, Winczorek, Zieliński); Wskazania wspomagające, ale nie wiążące nauka → tzw. wykładnia doktrynalna - nie zdeterminowana koniecznością rozstrzygnięcia konkretnej sprawy, a sąd nie ma obowiązku jej uwzględniać, ale często tak czyni, dzięki czemu stanowisko nauki wywiera wpływ na kierunek wykładni sądowej; judykatura → podobna rola jak nauki - uchw. P. S. SN z 1992 r. - choć wytyczne utraciły moc powszechnie obowiązującą, to tak samo jak każdy pogląd wyrażony na piśmie, mogą być źródłem inspiracji ;
powszechnie powoływane (głównie orzecz. SN) przez sądy niższych instancji; tzw. wykładnia historyczna → odwołująca się do intencji ustawodawcy może wspomagać wykładnię, szczególnie celowościową; IV. Zbieg norm gdy w toku wykładni sąd uzna, że dla konkretnej sytuacji znalazł zastosowanie kilku przepisów niezgodnych wzajemnie → nie zostało to generalnie na obszarze prawa cywilnego uregulowane, dlatego należy kierować się zasadami ogólnymi prawa (jak przepis szczególny wyłącza ogólny) oraz zasadami prawa cywilnego (głównie konieczność uwzględnienia interesów osoby domagającej się ochrony prawnej, w związku z tym zainteresowany z reguły może wybrać dogodne dla siebie uprawnienie spośród przysługujących mu); Wiążące ustalenie konsekwencji prawnych stanu faktycznego wiążące ustalenie konsekwencji prawnych stanu faktycznego = końcowe orzeczenie w którym sąd ustala stosunek prawny/nakazuje pewne zachowanie → ustanowienie normy indywidualnej ;
dla wydania końcowego orzeczenia sąd dokonuje subsumpcji ustalonego stanu faktycznego pod właściwą normę prawną (stwierdza, że ten stan faktyczny należy do zakresu zastosowania tej normy), a dyspozycja zastosowanej normy wskazuje konsekwencje prawne; odmienne stanowisko - E. Łętowska, wg której norma raz wyinterpretowana ma trwanie ograniczone w czasie, a jej użycie wyczerpuje się w akcie stosowania → pogląd niezgodny z przyjętym w pojęciem normy prawnej oraz wyraźnym rozróżnieniem aktu stanowienia i stosowania norm prawnych; organ związany jest dyspozycją , ale system prawa często pozostawia luzy decyzyjne
(…)
…, tzn. określają one zdarzenia prawne, które wywołują konsekwencje prawne polegające na powstaniu praw podmiotowych oraz je w pewnym stopniu charakteryzują, wskazując podstawy tego opisu, jak np. decyzje samych stron, zwyczaje, zasady współżycie społecznego;
jest to pewna „sfera możności postępowania” lub „moc prawna” → tzn. są to pewne wyróżnione przez normy prawne zachowania lub kompetencje podmiotu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)