To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
POSIADANIE
Posiadanie nie jest prawem. Jest to stan faktyczny, gdzie ktoś sprawuje władztwo nad rzeczą i ma
wole właściciela. Konstrukcja posiadania zakłada określone konsekwencje w sferze prawa np. przy
zasiedzeniu, znalezieniu bądź też w sytuacji ochrony posiadania. Są dwa rodzaje posiadania:
Samoistne – władanie rzeczą jak właściciel z wyłączeniem woli innej osoby np. właściciel, znalazca,
zasiedzca bądź nabywca rzeczy od osoby nieupoważnionej do rozporządzania.
Zależne – z woli innej osoby, czyli biorący użyczenie, najemca, dzierżawca, leasingobiorca
Przepisy o posiadaniu stosuje się odpowiednio do posiadania służebnego np. służebność drogi
kamiennej
Dzierżenie – władztwo nad rzeczą, lecz w cudzym imieniu np. dzierżycielem jest przechowawca,
przewoźnik, poczta (przesyłki), biuro rzeczy znalezionych
Domniemania związane z posiadaniem:
Domniemywa się, że posiadanie jest posiadaniem samoistnym
Domniemanie zgodności posiadania ze stanem prawnym
Domniemanie ciągłości posiadania
Ochrona posiadania
Każdy posiadacz może stosować obronę konieczną, by odepchnąć samowolne naruszenie
posiadania
W sytuacji naruszenia posiadania nieruchomości możliwe jest zastosowanie tzw. dobrowolnej
samopomocy w celu przywrócenia stanu poprzedniego, nie wolno jednak użyć siły względem ludzi
Przepisy o ochronie posiadania stosuje się odpowiednio do ochrony dzierżenia
ZOBOWIĄZANIA to określone przepisami księgi trzeciej KC stosunki prawne, w ramach których,
jeden z podmiotów (wierzyciel) jest uprawniony do domagania się spełnienia świadczenia od innego
podmiotu (dłużnika), a dłużnik winien do świadczenie spełnić.
Świadczenie jest to obciążające zachowanie dłużnika i może ono polegać na działaniu np. wydanie
rzeczy, dokonanie czynności przewiezienia albo zapłaty; bądź na zaniechaniu, czyli nie wykonaniu
uprawnień
Źródła zobowiązań:
Z czynności prawnych
Z czynów niedozwolonych (wyrządzenia szkody)
Z czynów dozwolonych
Z czynów administracyjnych
Wykonanie zobowiązania (miara właściwego zobowiązania)
Dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią, w sposób odpowiadający celowi
społeczno- gospodarczemu oraz zasadami współżycia społecznego, a jeżeli istnieją ustalone zwyczaje
to także zgodnie z tymi zwyczajami. Wierzyciel w powyższym zakresie nie może odmówić przyjęcia
świadczenia częściowego, chyba że naruszałoby to jego uzasadnione interesy (np. pożyczając auto –
oddajemy tylko koła). Jeżeli po powstaniu zobowiązania nastąpiła nadzwyczajna zmiana stosunków
(np. inflacja), z której powodu spełnienie świadczenia dla jednej ze stron byłoby nadmiernie
utrudnione albo groziło rażącą stratą to w braku porozumienia stron Sąd może oznaczyć sposób
wykonania umowy, a nawet orzec o jego rozwiązaniu sposobie wzajemnych rozliczeń. Jeżeli
przedmiotem świadczenia są pieniądze, wówczas strony w umowie mogą zaznaczyć ustalenie kwoty
zapłaty według kursu wybranej waluty, a także według innego jak pieniądz miernika wartości. Jednym
z podstawowych pojęć
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)