To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Porównawcza charakterystyka cyklu koniunkturalnego w gospodarce. W gospodarce rynkowej podstawowym zagrożeniem jest niedostatek popytu. Wzrost popytu na jakiś towar nazywany bywa poprawą koniunktury. Cykliczne wahania koniunktury ogólnogospodarczej, czyli globalnego popytu przebiegającego od punktu najniższego ku najwyższemu i z powrotem to cykl koniunkturalny w gospodarce rynkowej. Nierównowaga podażowa jest wskaźnikiem, który najlepiej informuje o stanie innych zjawisk i co wpłynie na inne zjawiska. Jeśli wskaźnik ten spada obserwujemy poprawę koniunktury, jeśli rośnie mamy do czynienia z gorszą częścią cyklu. W gospodarce centralnie zarządzanej także można zaobserwować cykliczne wahania szeregu wskaźników, a przede wszystkim wskaźnika natężenia nierównowagi popytowej. Jeżeli spada jego wartość oznacza to poprawę jeśli obserwujemy wzrost - następuje pogorszenie. CYKL W GOSPODARCE RYNKOWEJ Gospodarka rynkowa dotknięta jest nierównowagą podażowa, która przybiera najmniejsze natężenie na rynku dóbr finalnych. Na tym zatem rynku najłatwiej ulokować dodatkową produkcję. Jej uruchomienie wymaga inwestycji w dziale F. Moment ich rozpoczęcia jest początkiem cyklu. PIERWSZY IMPULS POPYTU - inwestycje pociągają za sobą wzrost popytu na produkty działu F. Produkty te to dobra inwestycyjne wytwarzane w tym dziale. DRUGI IMPULS POPYTU - wzrost produkcji dóbr inwestycyjnych w dziale F pociąga za sobą wzrost popytu na dobra zaopatrzeniowe do produkcji dóbr inwestycyjnych wytwarzane w ogniwach ciągu technologicznego zlokalizowanego przed działem F. TRZECI IMPULS POPYTU - wzrost popytu na dobra inwestycyjne i zaopatrzeniowe do ich produkcji pociąga za sobą wzrost popytu na dobra konsumpcyjne. CZWARY IMPULS POPYTU - wzrost popytu na dobra konsumpcyjne wytwarzane w dziale F pociąga za sobą wzrost popytu na dobra zaopatrzeniowe do ich produkcji wytwarzane w działach technologicznie wcześniejszych. Wszystkie cztery impulsy ruszają równocześnie powodując wzrost produkcji. W drugim okresie pojawia się jeszcze 5 impuls. Także producenci z działu F-1 muszą zacząć inwestować jeśli nie chcą stracić okazji do podniesienia własnej produkcji. IMPULS POPYTU INWESTYCYJNEGO - inwestycje w dziale F pociągają za sobą (z pewnym opóźnieniem) inwestycje w dziale F-1, a te również z opóźnieniem inwestycje u dostawców F-1. CYKL KONIUNKTURALNY W GOSPODARCE CENTRALNIE ZARZĄDZANEJ. Mamy tu do czynienia z nierównowagą popytową, która powoduje, że cykl ma przebieg odwrotny do gospodarki rynkowej. Wynika to z odwrotnego kierunku inwestowania. W nierównowadze popytowej brakuje wolnych mocy, a więc inwestowanie od działu S okazuje się mniej kosztownym. KIERUNEK INWESTOWANIA - od działu S do F jest charakterystyczną cechą cyklu koniunkturalnego w gospodarce centralnie zarządzanej Inwestycje są jednak możliwe jeśli obniżymy produkcje dóbr konsumpcyjnych. Przeznaczenie części mocy działu F na produkcję dóbr inwestycyjnych, powoduje pojawienie się nadwyżki popytu na rynku tych dóbr. Inwestycje są zatem źródłem 1 impulsu perturbacji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)