Pomiary skuteczności ochrony przeciwporażeniowej

Pomiary skuteczności ochrony przeciwporażeniowej    Pomiar rezystancji izolacji instalacji elektrycznej    Podstawowym badaniem ochrony przed dotykiem bezpośrednim (podstawowej) jest  pomiar rezystancji izolacji instalacji elektrycznej. Pomiar należy wykonywać, po wyłączeniu  zasilania i odłączeniu odbiorników, miernikiem na prąd stały przy obciążeniu prądem 1 mA.    Rezystancję izolacji należy mierzyć:    !" pomiędzy przewodami czynnymi sprawdzanymi kolejno po dwa,  !" pomiędzy każdym przewodem czynnym i ziemią.    Jeżeli w obwód są włączone urządzenia elektroniczne, należy jedynie wykonać pomiar  pomiędzy przewodami czynnymi połączonymi razem i ziemią. Przewody ochronne PE i  ochronno-neutralne PEN mogą  służyć jako połączenie z ziemią. Minimalne wartości  rezystancji izolacji i wymagane napięcia probiercze podane są w tablicy nr 13.     Separację części czynnych jednego obwodu od części czynnych innych obwodów i od  ziemi, należy sprawdzić mierząc rezystancję izolacji. Zmierzone wartości rezystancji, w miarę  możliwości z przyłączonymi urządzeniami, powinny być zgodne z wartościami podanymi w  tablicy  nr 13.    Tablica 13. Minimalne  wartości rezystancji izolacji i wymagane napięcia probiercze  Napięcie znamionowe obwodu  Napięcie probiercze prądu stałego  Rezystancja izolacji  V V  M Ω  do 50 V obwody SELV i PELV  250  ≥ 0,25  powyżej 50 V do 500 V  500  ≥ 0,5  powyżej 500 V  1000  ≥ 1,0    Pomiar rezystancji izolacji podłóg i ścian    Ochrona przed dotykiem pośrednim (dodatkowa) przez zastosowanie izolowania  stanowiska wymaga przeprowadzenia pomiarów rezystancji izolacji podłóg i ścian.  Rezystancja izolacji podłóg i ścian nie powinna być mniejsza niż:    !" 50 k Ω, jeżeli napięcie znamionowe instalacji nie przekracza 500 V (napięcie probiercze  prądu stałego 500 V),  !" 100 k Ω, jeżeli napięcie znamionowe instalacji przekracza 500 V (napięcie probiercze  prądu stałego 1000 V).  Rezystancję należy mierzyć pomiędzy elektrodą probierczą i przewodem ochronnym  instalacji. Elektroda probiercza składa się z metalowej płytki kwadratowej, o bokach 250 mm  i kwadratowego kawałka zwilżonego, wchłaniającego wodę papieru lub tkaniny, o bokach  około 270 mm, z której usunięto nadmiar wody. Tkaninę lub papier umieszcza się pomiędzy  metalową płytką i badaną powierzchnią. W czasie pomiaru do elektrody należy przyłożyć siłę  około 750 N - w przypadku podłóg oraz 250 N - w przypadku ścian.    Należy wykonać przynajmniej trzy pomiary w tym samym pomieszczeniu, w tym  jeden w odległości około  1 m od części przewodzących obcych, występujących w tym 

(…)

… - rezystancja przewodów pomiarowych; T - transformator zasilający 150 VA;
P - potencjometr regulacyjny; GSU – główna szyna uziemiająca; W - wyłącznik
Rys. 29.
Układ do pomiaru ciągłości przewodów
Pomiar rezystancji uziemienia
Pomiar rezystancji uziemienia wykonuje się przy użyciu prądu przemiennego. Jako
przykład przedstawiono na rysunku nr 30 układ do pomiaru rezystancji uziemienia metodą
techniczną. Prąd przemienny o stałej wartości przepływa pomiędzy uziomem T i pierwszym
uziomem pomocniczym T1, który jest umieszczony w takiej odległości od uziomu T, że oba
te uziomy nie oddziaływują na siebie.
Drugi uziom pomocniczy T2, którym może być metalowy pręt zagłębiony w gruncie,
jest umieszczony w połowie odległości pomiędzy T i T1. Mierzony jest spadek napięcia
pomiędzy T i T2. Rezystancja uziemienia jest stąd…
... zobacz całą notatkę