To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polityka stabilizacyjna Leszka Balcerowicza
Polityka stabilizacyjna miała na celu przywrócenie równowagi na rynku, równowagi budżetowej i w bilansie płatniczym. Wykorzystywano do tego instrumenty polit. monetarnej i z zakresu polit. celnej. Zmniejszanie popytu:
kontynuacja procesu uwalniania cen- pod koniec 1989 ok 50% cen było juz rynkowych, od 1.01.1990 zezwolono na swobodne kształtowanie sie 90% cen.
podwyższenie cen towarów produkowanych przez państwo: węgla o 405%, paliw, gazu, prądu elektrycznego (zredukowano dotacje do nośników energii), taryf kolejowych: pasażerskich i towarowych
wprowadzenie częściowej, wewnętrznej wymienialności złotego i sztywnego kursu dolara, (co hamowało inflację, zwiększało zaufanie do złotówki) - 9,5 tys zł za 1 dolara; jednocześnie istnienie obowiązku wymiany dewiz uzyskanych z eksportu na złote polskie i zniesienie ograniczenia zakupu dewiz na potrzeby płatności w imporcie. (dewiza- należność zagraniczna, która może być traktowana jako środek płatniczy w obrocie międzynarodowym)
- zahamowanie wzrostu dochodów ludności-- popiwek- podatek od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń wprowadzony do przedsiębiorstw- państwo ustalało dopuszczalny limit wzrostu płac, jeżeli przedsiębiorstwo sie do niego nie stosowało, groziły mu sankcje podatkowe
- obniżenie wskaźnika indeksacji 01.1990- 0,3, 02/03 1990- 0,2, potem 0.3 (ceny wzrastały o 100% a dochody tylko o 20%)
- podniesienie stóp procentowych, co miało zahamować dostęp do kredytów
- podniesienie stóp depozytowych (oprocentowania lokat bankowych)- co miało zachęcić ludzi do oszczędzania - ograniczanie instytucji bankowych w udzielaniu kredytów, poprzez wprowadzenie wysokich stóp rezerw obowiązkowych
- informowanie izb skarbowych o podwyższeniu cen artykułów żywnościowych (mąka, chleb)
--- polityka szokowa/ strategia szokowa zaproponowana z uwagi na kilkudziesięcioprocentową stopę inflacji w skali miesiąca, polegała na ograniczeniu ilości pieniądza dopywającego do gospodarki, obniżeniu pułapu wzrostu płac i ustaleniu stałego kursu waluty (na kilka miesięcy). Została tak nazwana, ponieważ oznaczała de facto upadek wielu państwowych firm, a także katastrofę niektórych gospodarstw domowych, pojawił się problem bezrobocia.
Zwiększenie podaży:
- likwidacja monopolu państwowego w handlu zagranicznym (monopol tylko na materiały o charakterze strategicznym)
- liberalizacja handlu z zagranicą: zawieszanie lub obniżanie ceł (zyskiwał na tym import, ale tez eksport innych państw) przez co udział towarów z importu zwiększał się: prywatne sklepiki, towary z zagranicy na bazarach...
- ograniczenie eksportu dóbr deficytowych (ograniczenia administracyjne i wysokie opłaty garniczne)
(…)
… dostępność do kredytów preferencyjnych
- w wyniku wstępnego porozumienia z 17 państwami Klubu Paryskiego, reprezentującymi kredyty gwarantowane przez rządy, w lutym 1990 osiągnięto zawieszenie na rok wszelkich polskich płatności, a w 1991 nastąpiło ostateczne porozumienie: umorzono 20-30% polskiego zadużenia wobec poszczegónych krajów oraz radykalnie zmniejszono spłatę odsetek. Negocjacje z Klubem Londyńskim (z przedstawicielami banków komercyjnych) przeciągnęły sie do 1994r., osiągnięto 49% redukcję zadłużenia, łącznie z zaległymi odsetkami.
Zwiększanie dochodów:
- zwiększony obowiązek podatkowy, nie było grup zwolnionych z podatku jak w PRL-u
- podniesienie wysokości dywidendy płaconej przez przedsiębiorstwa państwowe
- podwyższenie stawki podatku obrotowego (obecnie zastąpiony przez VAT…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)