Podstawy etyki dziennikarskiej- skrypt 2

Nasza ocena:

3
Pobrań: 315
Wyświetleń: 1260
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
 Podstawy etyki dziennikarskiej- skrypt 2  - strona 1  Podstawy etyki dziennikarskiej- skrypt 2  - strona 2  Podstawy etyki dziennikarskiej- skrypt 2  - strona 3

Fragment notatki:

zCo to jest ETYKA?
Etyka jest to nauka o normach i zasadach ludzkiego postępowania. Jest to fundament wiedzy. Ustala co jest dobre i co być powinno. Na tym się opiera.
Fundamentem starożytnej etyki greckiej była:
prawda
dobro
piękno
1 List do Koryntian 6,12:
„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść”.
„Wszystko mi wolno, ale ja niczym nie oddam się w niewolę”.
Kluczem do rozważań etycznych jest koncepcja osoby ludzkiej.
Jakie są koncepcje osoby ludzkiej?
Personalistyczna - persona-osoba. Relacja osobowa musi zaistnieć. Człowiek jest podmiotem a nie przedmiotem! Najważniejszym celem dziennikarskiego działania musi być człowiek. Koncepcja ta jest oparta jest o godność człowieka. Człowiek posiada rozum i wolę. Rozum i wola - fundament tej koncepcji. Koncepcja personalistyczna wynosi teorie powinności w oparciu o dobro człowieka.
Materialistyczna - człowiek liczy się jako ciało, jeśli coś umiem to się liczę.
Być dziennikarzem to być przekazicielem informacji, od których , zwłaszcza dziś, zależy kształt życia człowieka pojedynczego i całych społeczeństw. I jest to więc misja, w którą jest wpisana odpowiedzialność za przekaz słowa. Człowiek jest za to wszystko odpowiedzialny z tytułu własnej wolności. Nie ma innej mozliwości.
Co to znaczy, że od dziennikarza zależą losy nie tylko jednego człowieka ale całego społeczeństwa?
Każda dziennikarska informacja jest tak ważna, że może zmienić losy całego świata.
Często dziennikarz chcąc się zaprezentować i być „newsem” pokazuje informacje niegodne z faktami. Odbudować relacje: dziennikarstwo- władza (czyli również polityka) to służba, obowiązek, którego domaga się sprawiedliwość. Wszystko co człowiek otrzymał: wiedzę, zdolności, talenty, otrzymał dla dobra wspólnego. Ludzie jakoś od siebie zależą. Dziennikarstwo jest służbą świadka prawdy, dobra i piękna. W ten sposób naraża nie rzadko swoje dobre imię, a nawet życie będąc na froncie informacyjnym.
Relacja międzyosobowa oparta jest o zaufanie. Zaufanie powinno być kluczem we wszystkich relacjach. Jest to bardzo trudne.
Przekaz prawdy jest u podstaw informacji. Cena słowa prawdy jest wysoka i trudna. Sprzeniewierzenie się prawdy to sprzeniewierzenie się dziennikarstwu.
Fundamentem etyki dziennikarskiej jest przekaz dobra. Prawda i dobro świadczą o sobie wzajemnie. Są rdzeniem moralności i prawda i piękno. Aby innym przekazać dobro, trzeba je odkryć a w sobie.
„Piękno jest blaskiem prawdy”, Św. Tomasz z Akwinu. Bez prawdy nie ma piękna.


(…)

… Arystotelesa:
„Sam człowiek bowiem jest nie tylko istotą obywatelską ale także wspólnotową. Otóż istotą wspólnotową jest człowiek wobec tych, z którymi łączy go naturalne powinowactwo”. („Etyka nikomachejska”)
Organizacja życia ludzkiego wyraża się w wartościach społeczno-politycznych. Do nich należą przede wszystkim:
porządek publiczny
prawo i sprawiedliwość
sądownictwo i system penitencjarny
system obronny…
… publicznych - szczególnie tych, które pozostawiają po sobie mroczne dziedzictwo ludzkiej krzywdy - jest trochę inaczej. Jeśli rodzina Anatola Fejgina ma prawo w drukowanym w Gazecie Wyborczej nekrologu nazwać go "kochanym Mężem, Ojcem, Dziadkiem i Pradziadkiem", to trudno odebrać publicystom czy historykom prawo do przypomnienia pełniejszego obrazu tej okrutnej postaci (nawet zaraz po jej śmierci).
Prawda…
… użyteczności. Istnieje powiedzenie, które jest ideologią współczesności : „sztuka dla sztuki”. W etyce dziennikarskiej domaga się ono interpretacji, oznacza bowiem rozdział między zakresem wartości a sposobem przekazu. W takim przekazie piękno jest oderwane od prawdy i dobra, czyli oderwane od rzeczywistości. Piękno nie jest bowiem możliwe gdy uchybia normom etycznym. Nie jest wtedy wyrazem pełni bytu…
… działaniu, porządkowaniu obiektywnego dobra. Istnieje konieczność oparcia o zasady moralne. Są to cnoty podstawowe:
roztropność
sprawiedliwość
męstwo
umiarkowanie
pokora
Naukę o cnotach nazywamy aretologią, o powinnościach deontologią!!!
Starożytność grecka - stąd pochodzą cnoty.
Metanoja - przemiana świadomości. Pewne hasło może zmienić mentalność człowieka.
Roztropność
Co to znaczy być roztropnym?
Być roztropnym to znaczy być najpierw mądrym.
Czy mądrość to wiedza?
Tak, ale nie tylko! Jest umiejętnością właściwego wyboru. Mądrość to dar Boga i dzieło ludzkiego wysiłku. Roztropności trzeba się uczyć. Człowiek roztropny to ten, kto sprawnie rozumuje, przewiduje i rozważa. W tym celu należy ćwiczyć pamięć. Jest to bowiem okazja do usprawnienia umysłu, który potrafi oceniać dobro i zło. Roztropność sprawia…
…, która każe uznać rozumowe tajemnice Transcendencji Boga, a zarazem Jego opatrznościową miłością w kierowaniu światem” (FR 18) . Prawda jest przedmiotem jego poznania umysłowego a równocześnie względem niego transcendentna (transcendencja-przekraczanie granic). Jest przekazywalna każdemu, kto jest osobowo i intelektualnie otwarty na jej poznanie i przyjęcie. Prawda czyni człowieka wolnym. Znaczy…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz