Nienijszy materiał zawiera notatkę, w których znajdują się opracowane zagadnienia z przedmiotu logika. Całość ma 5 stron i poruszone w nich zostały takie zagadnienia jak: typologie języków, kategorie syntaktyczne, rodzaje funktorów, kwantyfikatory, nieporozumienia komunikacyjne, logiczna struktura definicji, typologia, rozumowanie, kanony Johna Stuarta, kanon reszty, funkcje zdaniowe, poprawność konkluzji, dowody nie w pełni logiczne, logiczna struktura pytania, logiczna rozstrzygalność pytania, merytoryczna analiza pytania, prekseologiczna ocena poprawności pytań
Typologię języków przeprowadza się zazwyczaj z takich co najmniej dwóch punktów widzenia:
Ze względu na genezę i historyczne uwarunkowania oraz funkcję danego języka.
Języki naturalne (etniczne)
Języki sztuczne (np. Esperanto)
Języki mieszane (informatyczny)
Ze względu na sposób uzewnętrzniania się danego systemu językowego.
Język verbalno - akustyczny
Język graficzny (pisany)
Język gestowo - mimiczny (migowy)
W logicznej i semantycznej strukturze każdego języka możemy wyróżnić takie jego zasadnicze elementy jak:
Słownictwo (lingwistyka języka)
Reguły znaczeniowe (reguły semantyczne)
Reguły składniowe (reguły syntaktyczne) Reguły transformacji (reguły wnioskowania, lub rozumowania)
Pochodnymi (pomocniczymi) kategoriami syntaktycznymi są:
Funktory Operatory (kwantyfikatory)
Nazwy
Konkretne
Przedmiotowe
Jednostkowe
Ogólne
Puste
Jednostkowe
Ogólne
Abstrakcyjne
Wyróżniamy takie podstawowe rodzaje funktorów jak:
A.) Nazwotwórcze np. B.) Funktory zdaniotwórcze np. Funktory funktorotwórcze Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje kwantyfikatorów:
Kwantyfikator duży określany mianem generalizatora, który w brzmieniu verbalnym czytamy:
Dla każdego,
Każdy,
Dla wszystkich,
, Dla każdego x, p od x...
Kwantyfikator mały określamy mianem egzystencjalnego, który w brzmieniu formalnym oznaczamy:
Dla niektórych,
Niektóre,
Istnieją takie, że...
,
Istnieją takie x, że p...
Zasadniczym źródłem nieporozumień komunikacyjnych o charakterze obiektywnym są:
Funkcjonowanie wyrażeń językowych w procesie komunikowania na tzw. Różnych poziomach odniesienia przedmiotowego - w różnych supozycjach językowych, takich jak:
Supozycji realnej (przedmiotowej), które dane wyrażenie językowe odnosimy do faktycznie występującego przedmiotu, istoty, zjawiska, zależności itp. (np. Krzesło, to które wskazujemy, służące do siedzenia, przedmiot użytku codziennego)
Supozycji określanej mianem metajęzykowej, w której dane wyrażenie funkcjonuje do określenia treści lub znaczenia innych wyrażeń językowych. (np. Krzesło - ale tym razem nie żadne konkretne)
Supozycji formalnej, w której wyrażenia językowe w procesie komunikowania służą do określenia związków i zależności, jakie zachodzą pomiędzy tymi wyrażeniami w tymże procesie
Tzw. Immanentna nieostrość wyrażeń językowych.
Zasadniczymi źródłami nieporozumień komunikacyjnych o charakterze subiektywnym najczęściej są:
Świadome czy nawet nieświadomie posługiwanie się tzw. Wyrażeniami wieloznacznymi.
(…)
… postaciach jak:
Weryfikacji sprawdzanego sadu Sprawdzany sąd zastał skonfirmowany Sprawdzany sąd został sfalsyfikowany
Wyróżniamy takie podst. Kanony johna stuarta milla jak:
Kanon jedynej zgodności Kanon jedynej różnicy Kanon jedynej zgodności i jedynej różnicy Kanon zmian współtowarzyszących Kanon reszty Sensownymi wyrażeniami w klasycznym rachunku zdań są:
Zmienne zdaniowe Tzw. Stałe logiczne postaci…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)