To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
L.V. Thomas „Sposoby obchodzenia się z trupem” (Agata Kozioł; 234-247)
Zabiegi związane ze zmarłymi istniały zawsze. Neandertalczycy rozrzucali połamane kości lub składani ciała na gołej ziemi. Człowiek mógłby się definiować jako „zwierzę troszczące się o zmarłych”. Podobnie rzemiosła związane ze śmiercią wywodzą się z b. odległej przeszłości; budziły zawsze lęk, ale i szacunek z powodu ambiwalencji związanej z nieboszczykiem. Np. w starożytnych Chinach wzywano geomantów, producentów katafalków itp. Rytuały pogrzebowe są bowiem poważną rzeczą i mają duże znaczenie dla żyjących. Prymitywni wierzyli, że niepowodzenie ceremonii pogrzebowych pociąga za sobą zaburzenie rozkładu i uniemożliwia integrację zmarłego ze społecznością przodków. Nieoddanie czci należnej zmarłemu naraża na jego powrót w wyobraźni pod postacią obsesyjnego poczucia winy. Konserwacja trupa. Ochrona trupa przed zniszczeniem dla podtrzymania, odnalezienia, a nawet upiększenia wyobrażenia zmarłego. 2 sposoby. Tanatopraksja - odnosi się może nie tyle do zmarłego, który i tak w końcu zgnije, ale raczej do potomnych. Drugi - mumifikacja, kriogenizacja - związany jest raczej z nieboszczykiem, któremu przygotowuje się w ten sposób przyszłe odrodzenie. Już toaleta zmarłych zapowiada troskę o ochronę trupa. Etnologowie i historycy znają b. wiele przykładów mniej lub bardziej skutecznych praktyk lub przynajmniej zamiarów konserwacyjnych. Wosk lub miód, wysuszenie przez słońce lub ogień, odymianie. Zdarza się, że usuwane są zniekształcenia ciała wynikłe z choroby. Współczesne metody balsamowania należą do metod wymienionych przez J - N Gannala w ubiegłym wieku. Ocet, terpentyna, wódka, sól i wszelkiego rodzaju substancje zapachowe używany były w dużych ilościach. Wpadł na pomysł zastąpienia owych uciążliwych zabiegów przez zwyczajne wstrzyknięcie tętnicze. Stosowano fosforan wapnia, azotan potasowy, chlorek sodu, ałun, kwas arsenawy; po 1848 kiedy Ludwik Filip zakazał używania arsenu, zachowane zostały jedynie octan glinu i chlorek glinu. Współczesne techniki, określane mianem tanatopraksji, czerpią inspirację od G. Metoda IFT - dwustopniowy zabieg ma na celu zawieszenie gnicia i autolizy trupa; 1 faza dotyczy naczyń - obejmuje wstrzyknięcie tętnicze i drenaż żylny; 2 faza poświęcona jest wgłębieniom: dokonuje się przeczyszczenia i iniekcji klatki piersiowej i brzucha. Cywilizacja zach. stara się usilnie odrzucić śmierć. Dowodzi tego niezbicie odchodzenie od obrzędów pogrzebowych i obyczajów żałobnych. Tatanopraksja podejmuje jedynie zasadę tradycyjnego obowiązku toalety zmarłych przy użyciu środków technicznych. W przeciwieństwie do technik balsamicznych, nie zakłóca naturalnego cyklu, gdyż dyskontowana konserwacja jest tylko tymczasowa i nie utrudnia fosylizacji szkieletu. W mumifikacji zastąpienie ciała trupem implikuje wiarę w życie wieczne, w nieśmiertelność zasady duchowej przez reinkarnację w nieskazitelne ciało. W kriogenizacji dąży się raczej do nieumieralności, mając nadzieję na pokrzyżowanie biologicznego procesu śmierci. Metody balsamistów zmieniały się w zależności od społecznej pozycji zmarłych. Proces balsamowania z czasów Ramzesa - operacja b. mozolna, trwająca od 40 do 70 dni. Zabiegi zmierzały ku ostatecznemu celowi: takiemu wysuszeniu ciała, które chroniłoby całkowicie przed zgniciem. Używano dużej ilości natronu. Konserwacja ważnego zmarłego zapewnia symbolicznie wieczność grupy. Praktyka opóźnionych ceremonii pogrzebowych tłumaczy się niekiedy pragnieniem za
(…)
…. Tak postępowali Irokezi. Celem egzok. było przekazanie żywemu siły życiowej zmarłego za pośrednictwem zjadanego ciała. Posiłek antropofagicvzny sprawia, że każda jednostka uczestniczy w odrodzeniu grupy. Np. Aztekowie ciało uśmierconej ofiary uważali za pożywienie bogów - Hiszpanie. Endokanibalizm dokonuje się wew. grupy, skupiającej ludzi powiązanych pokrewieństwem, powinowactwem lub paktem krwi - takiej…
… tylko 2 podstawowe zakazy: kazirodztwa i kanibalizmu. W przypadku kan. wynikającego z konieczności niezbędne staje się stworzenie uniewinniającej regulacji. Wypadek w Andach. Kan. rytualny nie jest niczym innym jak tylko aktualizacją mitów i wierzeń, odgrywanych na płaszczyźnie ruchowej i uczuciowej. Rytualne spalenie trupa odbywa się na wolnym powietrzu; może trwać 8 lub 10 godz, a nawet dłużej; ogląda…
… się ciała na żer zwierzętom (wieże milczenia), przystaje się na gnicie, nieustannie je kontrolując lub pieczołowicie ukrywając, kanibalizm, kremacja. Zniszczenie trupa wypływa z rozmaitych motywacji. Zbrodniarz dąży do zatarcia dowodów przestępstwa. Używa się wapna palonego, kremacja. W niezwykle rzadkich przypadkach zniszczenie lub uszkodzenie trupa wynika z patologicznych obsesji, w których mieszają…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)