To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Określenie sił wewnętrznych w prętach kratownic
W celu wyznaczenia sil wewnętrznych w prętach kratownicy równomiernie rozłożone obciążenie zewnętrzne przykłada się w postaci sił skupionych w węzłach ustroju. Wówczas w prętach kratownicy powstają tylko siły osiowe (ściskające bądź rozciągające). Tak postępuje się, gdy zewnętrzne obciążenie przekazywane jest przez płatwie na kratownicę dachową.
Jeśli obciążenie poprzeczne ustroju jest przekazywane na pasy kratownicy (pokrycie dachowe jest oparte bezpośrednio na pasach, do pasów są podwieszone obciążenia technologiczne, płatwie są oparte poza węzłami pasa itp.), to w prętach konstrukcji powstają oprócz sił osiowych również momenty zginające. Wyznacza się je, przyjmując odpowiedni schemat statyczny w modelu obliczeniowym kratownicy (patrz podrozdz. 5.3). Komplet sił wewnętrznych (siły osiowe i momenty zginające) w prętach tak'obciążonej kratownicy otrzymuje się, przyjmując model obliczeniowy ustroju w postaci ramownicy z ciągłymi pasami i o skratowaniu połączonym przegubowo. Można również wyznaczyć siły osiowe w ustroju, obciążając kratownicę reakcjami poszczególnych prętów w węzłach górnych i dodatkowo uwzględnić zginanie pasów górnych. Wówczas momenty zginające w przedziałach skrajnych M\ i M3 oraz pośrednich M2 i M4 pasów lokalnie zginanych można oszacować, korzystając z rys. 6.9. Podane na tym rysunku momenty zginające Mt wynikają z plastycznej analizy ustroju.
Siły w prętach kratownicy oblicza się dla modelu, w którym osie ciężkości prętów, zbiegających się w węzłach, są połączone współosiowo (brak mi-mośrodów) oraz osie te są proste (brak mimośrodów na długości prętów). W niektórych sytuacjach projektowych ze względów technologicznych, konstrukcyjnych i innych założenia o osiowości ustroju kratowego nie są spełnione (rys. 6.10). Nieosiowości prętów na ich długości występują np. w miejscach zmiany przekroju poprzecznego pasa kratownicy (rys. 6.10a, b). Mimośro-dowe połączenia prętów w węźle mogą wynikać z potrzeby uzyskania prostych technologicznie węzłów lub styków (rys. 6.10c i d). Według normy [98] można nie uwzględniać przesunięć osi prętów pasa kratownicy względem siatki geometrycznej (np. wskutek wypośrodkowania wspólnej osi dwóch sąsiednich prętów o różnych przekrojach), jeżeli nie są one większe niż 3% wysokości przekroju prętów (rys. 6.10b).
Aby uzyskać łatwe technologicznie (bez blach węzłowych i „pasowania" prętów) połączenie pokazane na rys. 6.10c, rurowe krzyżulce można bezpośrednio spawać do pasów kratownicy. Wówczas w analizie wytężenia ustroju należy uwzględnić moment zginający Mx = Se. W przykładzie połączenia pokazanym na rys. 6.10d pojedyncze kątowniki krzyżulców są spawane do środnika teowego pasa. Powoduje to wytężenie teowego pasa momentem skręcającym
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)