To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
OCENA EFEKTÓW INTEGRACJI W LATACH 1957-84 r. Integracja rynkowa
Zgodnie z traktatem rzymskim o EWG celem integracji w okresie przejściowym w funkcjonowaniu EWG (czyli do roku 1970) celem miało być wprowadzenie unii celnej. Czyli unia celna miała się przyczynić do osiągnięcia pierwszej ze swobód wspólnego rynku -SWOBODY przepływu towarów.
1 lipca 1968 r. CŁA na obszarze EWG przestały istnieć, tym samym 18m-scy przed terminem wprowadzono unie celną.
? Dlaczego wprowadzenie unii celnej było takie łatwe?
Bo był wysoki wzrost gosp, wysoki popyt i kraje bez problemów otwierały swoje rynki dla importerów. Rosnąca wymiana handlowa wewnątrz EWG stanowiła ważny, dodatkowy czynnik wzrostu gosp. W latach 60-tych wzajemna wymiana handlowa wzrosła trzykrotnie. Handel krajów EWG po wprowadzeniu unii celnej ze względu na to, że wprowadzona też została wspólna zewnętrzna taryfa celna, handel odbywał się już w innych warunkach z krajami trzecimi (nie należących do EWG). Dla krajów trzecich dostęp do rynku EWG stał się trudniejszy, generalnie wzrosły stawki celne, w rezultacie zwykłego uśrednienia stawek celnych krajów członkowskich. Wprowadzenie wspólnych zewnętrznych taryf celnych przyczyniło się także do centralizacji, czyli przesunięciu granicy do prowadzenia polityki handlowej z krajów członkowskich do instytucji EWG. Oficjalnie wspólna zewnętrzna polityka handlowa z EWG została wprowadzona w 1970r. Jakie były rezultaty integracji rynkowej po roku 1970?
Jeśli wprowadzenie unii celnej było dużym sukcesem to ten sukces został w dużym stopniu zniweczony (zmniejszony) przez protekcjonizm, który rozwijał się także na wspólnym rynku EWG. Kraje członkowskie starały się za wszelką cenę chronić swoje rynki dla producentów krajowych i wprowadzały wobec siebie różne przepisy i ograniczenia ilościowe w handlu.
Ponadto nastąpił wzrost subsydiowania eksportu, czyli rządy krajów członkowskich wspierały jak mogły finansowo swoich eksporterów, by byli bardziej konkurencyjni na rynkach zewnętrznych. Dotyczy to przede wszystkim produktów przemysłu hutniczego, tek stylowego, odzieżowego, obuwniczego, a więc takich produktów na rynkach, których była największa konkurencja. Subsydiowanie eksportu zniekształciło liczną konkurencję i była od początku traktowane jako zjawisko przejściowe, marginesowe, natomiast w 70-tych latach znacznie subsydiów wzrosło.
Podsumowując proces wprowadzenia wspólnego rynku w odniesieniu do swobody przepływu towarów. W zasadzie zatrzymało się ma roku 1968 czyli na wprowadzeniu unii celnej. Kolejna dekada traktowana jest jako straconą pod tym względem. Przeciwnie, zarysowały się nawet tendencje regresyjne np. protekcjonizm pozataryfowy. Czyli w obszarach integracji rynkowej do połowy lat 80-tych osiągnięcia były skromne, dalekie od wyznaczonych celów, bo wyznaczony cel brzmiał: pełna swoboda wymiany towarów konkurencyjnych.
(…)
… znajdowali zatrudnienie. Dlatego w 1968 r. wprowadzone zostało rozporządzenie na podstawie którego pracownicy i ich rodziny mogli swobodnie się przemieszczać na obszarze wspólnoty, ale wraz ze zmianą sytuacji gospodarczej na początku lat 70 i wzrostu bezrobocia, kraje członkowskie EWG były coraz mniej z tej swobody zadowolone i w związku z tym wprowadzono specjalną klauzurę, na podstawie której kraje członkowskie mogły zwracać się do komisji wspólnoty europejskiej o zezwolenie na okresowe ograniczenia swobody napływu osób z zewnątrz. Argumentując pogorszoną sytuację na rynku pracy. Od 70-tych lat wprowadzono ograniczenia do swobodnego przepływu osób, niemniej ograniczenia kontrolowane przez komisję. Kraje członkowskie dowolnie nie mogę wprowadzić ograniczeń, ale mogą jeśli uzyskają na to pozwolenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)