To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Nieletniość - art. 10 par. 1. Istota tej okoliczności polega na tym, że ustawodawca dochodzi do wniosku, że dopiero po pewnym procesie dojrzewania społecznego, emocjonalnego dochodzi do socjalizacji określonych norm. Osoby bardzo młode, dzieci nie mają jeszcze takich możliwości podejmowania decyzji by można było mówić, że dokonują pewnej sensownej autodeterminacji swojego zachowania, że same decydują o tym co robią. Człowiek, który nie zsocjalizował do końca pewnych norm społecznych nie jest w stanie do końca przeciwstawić się pewnym naciskom otoczenia. Prawo karne określa to w ten sposób, że chodzi o taki charakter czynów, które nieco odbiegają od czynów w innych dziedzinach prawa (np. w prawie cywilnym). Zasadniczo odpowiedzialność karna zaczyna się od osiągnięcia 17 roku życia. Zdaniem ustawodawcy z chwilą ukończenia 17 lat sprawca staje się osobą dojrzałą. Oczywiście jest to fikcja prawna ale gdzieś trzeba było tą granicę postawić. W związku z tym pojawia się konieczność uelastycznienia tej granicy i ustawodawca robi to w obu kierunkach. Istnieje możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności karnej także nieletniego, który ukończył 15 rok życia za szczegółowo wymienioną w art. 10 par. 2 grupę przestępstw, to są poważne zbrodnie i niektóre bardzo poważne występki. Kolejny warunek jaki musi być spełniony to jest warunek materialnoprawny, musimy zbadać osobowość. Za pociągnięciem do odpowiedzialności karnej muszą przemawiać właściwości i warunki osobiste nieletniego oraz stopień jego rozwoju, czy można przyjąć, że ten ktoś działał z rozeznaniem, bo jak nie to choćby popełnił bardzo poważną zbrodnię nie podlega odpowiedzialności karnej. Jedną z przesłanek jest wcześniejsze stosowanie wobec nieletniego środków poprawczych lub wychowawczych, do odpowiedzialności karnej można sięgnąć kiedy już wcześniej nieletni miał jakiś konflikt z prawem.
Te granice jakie pojawiają się w kodeksie - 17 lat, 15 lat, 18 lat mają charakter modyfikujący pojęcie odpowiedzialności karnej. Osoba, która ukończyła 17 rok życia w rozumieniu KK nie jest już nieletnia. Wobec tego kim jest nieletni? Albo to jest nieletni podlegający odpowiedzialności karnej (ukończył 15 rok życia), albo to jest nieletni nie podlegający odpowiedzialności karnej (albo nie ukończył 15 lat, albo nie są spełnione warunki z art. 10 par. 2). Jest to takie istotne, bo są przepisy dotyczące nieletnich i chodzi o takiego sprawcę, który popełnił przestępstwo między 15 a 17 rokiem życia.
Wobec nieletnich, którzy nie podlegają odpowiedzialności karnej stosowany jest reżim określony w ustawie z 1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich. Ta ustawa przewiduje stosowanie określonych środków wobec dwóch grup nieletnich. Pierwsza grupa to nieletni którzy popełnili „czyn karalny”, druga grupa to nieletni, którzy są zdemoralizowani.
(…)
… czynu karalnego rozumie się wszystkie przestępstwa oraz niektóre poważniejsze wykroczenia. Celem całej ustawy jest resocjalizacja nieletniego, jakaś próba wychowywania go. Celem środków jakie ustawa przewiduje nie jest wymierzanie dolegliwości nieletniemu ale osiągnięcie efektu wychowawczego.
Środki:
upomnienie
wyznaczenie kuratora
umieszczenie w rodzinie zastępczej
umieszczenie w ośrodku wychowawczym…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)