Międzynarodowe Stosunki polityczne - Bezpieczeństwo

Bezpieczeństwo
Kategoria bezpieczeństwa jako podstawowa kategoria w nauce o stosunkach międzynarodowych; bezpieczeństwo należy do kategorii politycznych, ponieważ jest związana z działalności państw; od 1 października została wprowadzona nowa dziedzina wiedzy o bezpieczeństwie, stając się osobną dyscypliną naukową; bezpieczeństwo należy do centralnej nauki o stosunkach międzynarodowych; nie neguje się jednocześnie bezpieczeństwa ekonomicznego; czym jest w najogólniejszym znaczeniu bezpieczeństwo? Bezpieczeństwo jest podstawową, egzystencjalną potrzebą podmiotów (od jednostek, grup społecznych, państwa aż po całą społeczność międzynarodową); bezpieczeństwo to pewność interesów, posiadania i rozwoju podmiotu; bezpieczeństwo jest czynnikiem braku zagrożeń lub ich nie występowania; bezpieczeństwo ma charakter procesu społecznego. W najogólniejszym znaczeniu bezpieczeństwo można określić jako pewność istnienia i przetrwania posiadania i funkcjonowania i rozwoju podmiotu. Pewność jest wynikiem nie tylko braku zagrożeń (ich niewystępowania lub wyeliminowania), ale także powstaje wskutek kreatywnej działalności danego podmiotu i jest zmienna w czasie czyli ma naturę procesu społecznego.
Można wyróżnić trzy jego wymiary (ujęcia):
- podmiotowe, gdy pytamy o czyją pewność istnienia i przetrwania chodzi, to jest gdy pytamy o bezpieczeństwo uczestników stosunków międzynarodowych;
- przedmiotowe, gdy pytamy o treść bezpieczeństwa, środki i sposoby kształtowania pewności stanu posiadania (w tym tożsamości) uczestników stosunków międzynarodowych i ich szans rozwojowych;
- funkcjonalne (procesualne), które pozwala obserwować zmienność w czasie, a więc dynamikę i ewolucję subiektywnych i obiektywnych aspektów bezpieczeństwa uczestników stosunków międzynarodowych to jest pewności ich istnienia, ich szans rozwojowych
W oparciu o kryterium podmiotowe można wyróżnić dwa rodzaje bezpieczeństwa:
- bezpieczeństwo narodowe - jest kategorią jednostkową, która odnosi się do bezpieczeństwa pojedynczych państw oraz ich społeczeństw i narodów
- bezpieczeństwo międzynarodowe, które jest terminem służącym zwykle do charakterystyki bezpieczeństwa określonej zbiorowości państw, w tym charakterystyki systemu międzynarodowego.
Niektórzy politycy używają pojęcia bezpieczeństwa międzynarodowego dla opisu zewnętrznych aspektów bezpieczeństwa pojedynczych państw. Możliwość dwojakiego zastosowania tego terminu wynika z obiektywnego faktu istnienia ścisłego związku między bezpieczeństwem pojedynczych państw i zbiorowych podmiotów międzynarodowych. Bezpieczeństwo państwa ma w gruncie rzeczy zawsze wymiar międzynarodowy. Pojęcie bezpieczeństwa narodowego (national security) wprowadzone do analiz naukowych przez szkołę realizmu politycznego - stanowi nadal wyjściową kategorię lub przynajmniej kontekst w badaniu bezpieczeństwa międzynarodowego. Wg realistów tylko i jedynie państwa są liczącymi się i działającymi racjonalnie uczestnikami stosunków międzynarodowych, a zatem badanie ich bezpieczeństwo wystarcza do uzyskania pełnego obrazu bezpieczeństwa międzynarodowego.

(…)

….
Racja stanu nie obejmuje wszystkich interesów narodowych, ale te, które są w centrum i te, które są widziane oczami rządzących.
Istnieje związek logiczny między interesami narodowymi a potrzebami społecznymi - kategoria opisująca wszystkie interesy narodowe to potrzeby społeczne; racja stanu to podstawowe interesy; cele polityki zagranicznej państwa - przetrwanie państwa, nienaruszalność terytorium…
… się kategorią interesu narodowego; realizacja celów ma definiować interesy; wg R. Jonesa lepiej posługiwać się pojęciem interesu państwowego. Według niego formułują się one na podstawie interesu narodowego.
R. Aron - interes narodowy to coś trwałego w długim przedziale czasowym; interes narodowy określa cele państwa - np. bezpieczeństwo, potęga i chwała.
Termin racja stanu pojawił się w Odrodzeniu włoskim - w 1516r. w dziele „Książę” N. Machiavelli wynika stamtąd interes państwa ponad inne interesy; w „Księciu” nie został użyte określenie racja stanu.
W latach 20. XX wieku pojawiło się pojęcie dobra państwa, całego państwa; problematyka prowadzenie państwa; w latach 30. XX wieku Zamelli czyni międzynarodowym celem względem interesów narodowych oraz względem innych grup; racja stanu jako miejsce interesów…
... zobacz całą notatkę