To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Metody wyznaczania sił w prętach kratownic płaskich.
Najprostszą kratownicą sztywną jest kratownica trójkątna, w której znajdują się trzy pręty i trzy węzły. Dowolną kratownicę sztywną możemy otrzymać z trójkątnej, dołączając do istniejących węzłów nowe prętu w ten sposób, że każde dwa nowe pręty tworzą jeden nowy węzeł.
Jeżeli chcemy z „n” prętów utworzyć kratownicę sztywną, to będzie ona miała „w=1/2(n+3)” węzłów. Związek ten jest warunkiem koniecznym sztywności kratownicy. Kratownica sztywna jest jednocześnie kratownicą statycznie wyznaczalną. Metody wyznaczania sił w prętach kratownicy to:
metoda wykreślna, która polega na wykreślaniu wieloboków sił z każdego wierzchołka. Można to zrobić osobno dla poszczególnych wierzchołków jak i dla wszystkich jednocześnie. Wykreślenie wszystkich sił jednocześnie nazywa się planem Cremony. metoda Rittera - stosowana tylko wtedy gdy w kratownicy da się poprowadzić taki przekrój, aby przeciąć tylko 3 pręty nie schodzące się w jednym węźle.
Wykreślny sposób Culmana.
Statyczna niewyznaczalność kratownic płaskich
Jeżeli liczba prętów w kratownicy będzie większa od tej, która wynika z warunków sztywności to taką kratownicę nazywać będziemy przesztywnioną, ponieważ gdy usuniemy jeden z jej prętów pozostanie ona nadal układem niezmiennym. Kratownice tego rodzaju są układami statycznie niewyznaczalnymi, jeżeli idzie o wyznaczenie sił wewnętrznych w ich prętach.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)