76 ROZDZIAŁ 11. FUNKCJE Tworzenie funkcji Dobrze jest uczyć się na przykładach. Rozważmy następujący kod: int iloczyn (int x, int y) { int iloczyn_xy; iloczyn_xy = x*y; return iloczyn_xy; } int iloczyn (int x, int y) to nagłówek funkcji, który opisuje, jakie argumenty przyjmuje funkcja i jaką wartość zwraca (funkcja może przyjmować wiele argumentów, lecz może zwracać tylko jedną w artość)1. Na początku podajemy typ zwracanej war- tości — u nas int. Następnie mamy nazwę funkcji i w nawiasach listę argumentów. Ciało funkcji (czyli wszystkie wykonywane w niej operacje) umieszczamy w na- wiasach klamrowych. Pierwszą instrukcją jest deklaracja zmiennej — jest to zmienna lokalna, czyli niewidoczna poza funkcją. Dalej przeprowadzamy odpowiednie działania i zwracamy rezultat za pomocą instrukcji return. Ogólnie Funkcję w języku C tworzy się następująco: typ identyfikator (typ1 argument1, typ2 argument2, typn argumentn) { /* instrukcje */ } Oczywiście istnieje możliwość utworzenia funkcji, która nie posiada żadnych argu- mentów. Definiuje się ją tak samo, jak funkcję z argumentami z tą tylko różnicą, że między okrągłymi nawiasami nie znajduje się żaden argument lub pojedyncze słówko void — w definicji funkcji nie ma to znaczenia, jednak w deklaracji puste nawiasy oznaczają, że prototyp nie informuje jakie argumenty przyjmuje funkcja, dlatego bez- pieczniej jest stosować słówko void. Funkcje definiuje się poza główną funkcją programu (main). W języku C nie można tworzyć zagnieżdżonych funkcji (funkcji wewnątrz innych funkcji). Procedury Przyjęło się, że procedura od funkcji różni się tym, że ta pierwsza nie zwraca żadnej wartości. Zatem, aby stworzyć procedurę należy napisać: void identyfikator (argument1, argument2, argumentn) { /* instrukcje */ } 1Bardziej precyzyjnie można powiedzieć, że funkcja może zwrócić tylko jeden adres do jakiegoś obiektu w pamięci.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)