To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KONCEPCJE URBANISTYCZNE CLAUDE NICOLAS LEDOUX
Przy analizie koncepcji urbanistycznych C. N. Ledoux należy zwrócic uwagę na jego teorię zawartą w jego traktacie pt. "L'Architecture considérée sous le rapport de l'art, des moeurs et da la législation", opublikowaną w 1804 r. Znajdujące się w nim sformułowania wynikają w dużym stopniu z przemyśleń autora, a nie z praktyki, gdyż realizacje omawianych w traktacie projektów miały miejsce o wiele wcześniej. Najistotniejsze z jego teoretycznych rozważań - sugestie na temat projektowania nowego miasta - reasumują jego doświadczenia zdobyte przy budowie domu dyrektora salin Chaux w Arc-et-Senans w latach 1774-1779. W dużej mierze Ledoux korzysta z przemyśleń teoretyków: Laugiera, Blondela, Patta (przy projekcie salin i teoretycznego miasta korzysta ze wskazówek Patta, zamieszczonych w "Memories").
W swym traktacie Ledoux :
- zajmuje się problematyką społeczną (wpływ koncepcji J. J. Rousseau);
- zwraca dużą uwagę na architekturę przemysłową;
- krytykuje miasta stare, przedstawia koncepcje nowych miast;
- zamiast przebudowy Paryża proponuje zerwanie z wielkim miastem i zastąpienie go przez mniejsze ośrodki miejskie, łączące walory wiejskie i miejskie uważa, że warunkiem prawidłowego funkcjonowania miasta i jego ekonomicznego rozwoju jest właściwe usytuowanie w regionie, będące najistotniejszym czynnikiem rozwoju handlu i przemysłu;
- zaleca badanie terenu przeznaczonego pod zabudowę;
- zwraca uwagę, że zasadniczą rolę odgrywa zdrowotność miejsca, związana z układem wiatrów i pobliża rzek, jako czynnik zapewniający higienę miasta, odpowiedni transport i siłę napędową;
- podkreśla konieczność zależności projektu od sytuacji;
- twierdzi, że przemysł i handel mają duży wpływ na rowój miasta, a zatem wymagają odpowiednich budynków i osadzenia w terenie;
- przestrzega zasady podziłu miasta na funkcjonalne strefy - wydziela w projektowanym mieście przemysł i handel, organizuje w regularny układ budownictwo wielorodzinne, umieszcza na peryferiach domy indywidualne;
- zwraca uwagę na konieczność przewidywania dalszego rozwoju organizmu miejskiego;
- uważa, że funkcja musi określać formę;
- uważa, że warunki percepcji zespołu powinny determinować rozwiązanie ("point de distance" - punkt oddalenia)
- przywiązuje dużą wagę do zieleni, która wg niego pełni rolę użytkową, jako ochrona przed słońcem i zanieczyszczeniami powietrza, a w formie ogródków daje wypoczynek mieszkańcom. Jest też ważnym elementem kompozycyjnym.
W 1773 r. powierzono Ledoux wykonanie projektu nowych salin. Architekt chciał w swoim projekcie zerwać z tradycyjnym chaotycznym układem takich założeń. Projekt zbudował na zasadzie zwartego kompleksu zabudowań w kwadratowym zarysie planu. Z racji uchybień funkcjonalnych, jak i ze względu na niedostosowanie do warunków miejscowych projekt został odrzucony. C. N. Ledoux przystąpił więc do przygotowania nowej wersji planu. Zastosował w niej system pawilonowy zamiast pierwotnie przyjętej zwartej zabudowy. Całość kompozycji oparł na półkolu. Decyzja przyjęcia półokręgu wynikała po części z faktu, że koło należało obok kwadratu do repertuaru najczęściej stosowanych przez niego form, lecz elementem, który przesądził o takiej kompozycji była rzeka Loue biegnąca niedaleko salin, przyjmująca na fragmencie formę półkola.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)