Kalorymetria - ćwiczenie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 105
Wyświetleń: 749
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Kalorymetria - ćwiczenie - strona 1 Kalorymetria - ćwiczenie - strona 2

Fragment notatki:

Grupa 24
Zespół 7
Ćwiczenie nr 3
Data: 22 03 2001
Henryka Puzio
Joanna Durzyńska
Kinga Warmuz
Wyznaczanie stałej kalorymetru.
Ocena:
1.Wstęp teoretyczny.
Ciepło rozpuszczania Qrozp jest to ciepło wydzielone w procesie rozpuszczenia 1 mola substancji w n-molach rozpuszczalnika. Jego wartość zależy od rodzaju substancji i rozpuszczalnika oraz jego ilości. Towarzyszące rozpuszczaniu ciepło jest sumą dwóch efektów:
- zniszczenia sieci krystalicznej substancji rozpuszczanej, kosztem pobrania z otoczenia (w postaci ciepła) energii równej tzw. energii sieciowej (wielkość ta zależy od elektroujemności jonów, ich wielkości, struktury krystalicznej)
- solwatacji jonów przez cząsteczki rozpuszczalnika (wielkość ta zależy od polarności rozpuszczalnika, przenikalności dielektrycznej i zdolności do tworzenia wiązań koordynacyjnych). Ciepło rozpuszczania może być zarówno dodatnie, jak i ujemne. Zależy to od wzajemnego stosunku wielkości energii sieciowej do energii solwatacji.
Pomiar ciepła pochłoniętego lub wydzielonego w reakcjach chemicznych wyznacza się za pomocą kalorymetru. Dokładny pomiar ciepła reakcji możliwy jest tylko dla nielicznych spośród wielu istniejących reakcji chemicznych. Precyzyjne pomiary kalorymetryczne można wykonać jedynie w przypadku reakcji przebiegających szybko, do końca i bez procesów ubocznych. Szybkość reakcji powinna być taka, by wydzielanie lub pochłanianie ciepła następowało w krótkim okresie czasu. Łatwiej jest wówczas uniknąć odpływu ciepła z układu reakcyjnego lub dopływu ciepła do tego układu podczas pomiaru zmiany temperatury układu. Szczególnie dogodne do pomiarów kalorymetrycznych są organiczne reakcje spalania. Na ogół jedynymi produktami spalania w nadmiarze tlenu związków organicznych zawierających tylko węgiel, wodór i tlen są CO2 i H2O. W przypadku związków zawierających inne pierwiastki, produkty nie są zawsze tak wyraźnie zdefiniowane, pomiary kalorymetryczne są jednak często możliwe.
W układzie zamkniętym, o stałej objętości W=0 (układ w którym nie ma pracy elementarnej), zatem zmiana energii wewnętrznej równa jest: U=0. Na podstawie tego założenia wprowadza się pojemność cieplną. W zależności od warunków reakcji, mamy pojemność cieplną w stałej objętości i pojemność cieplną przy stałym ciśnieniu. Przyrost temperatury jest proporcjonalny do ilości doprowadzonego lub odprowadzonego ciepła do lub z układu(gdy zmiany temperatury są nieznaczne): T=q. Dla jednego mola substancji ciepło molowe można określić: C=
Dla gazów doskonałych ciepło molowe ma wartość stałą w zakresie temperatur, natomiast w przypadku gazów półdoskonałych i rzeczywistych ciepło molowe można określić za pomocą szeregu potęgowego, którego wartość zmienia się wraz ze wzrostem temperatury C= a + bT + cT

(…)

…, że w przypadku gazów doskonałych zachodzi zależność: Cp - Cv = R( uniwersalna stała gazowa; R = 8,314 J/mol K). Różnica Cp - Cv dla cieczy i ciał stałych jest nieduża co tłumaczy się małą rozszerzalnością cieplną.
2.Zestawienie wyników pomiarów.
Korzystając z wyrażenia y =82.034 - 53.0621*logx , gdzie x -wynik odczytów w [kΩ]
y - temperatura w [°C]
Obliczamy temperaturę dla poszczególnych wyników pomiarów:
Lp…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz