I sem Ontologiczny dowód na istnienie Boga a „drogi” św. Tomasza.

Nasza ocena:

3
Pobrań: 140
Wyświetleń: 1211
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
 I sem Ontologiczny dowód na istnienie Boga a „drogi” św. Tomasza. - strona 1  I sem Ontologiczny dowód na istnienie Boga a „drogi” św. Tomasza. - strona 2  I sem Ontologiczny dowód na istnienie Boga a „drogi” św. Tomasza. - strona 3

Fragment notatki:

Ontologiczny dowód na istnienie Boga a „drogi” św. Tomasza.
Autorem tak postrzeganego dowodu był średniowieczny filozof i teolog pochodzący z Włoch, uważany za twórcę scholastyki, a więc św. Anzelm z Canterbury. Ze wszystkich pomysłów Anzelma największe znaczenie miały dowody istnienia Boga, przy czym to ten wyłożony w Proslogionie jest wyłącznie jego autorstwa. Anzelm podjął próbę dowiedzenia istnienia Boga bez odwoływania się do świata, lecz wyłącznie na podstawie pojęcia Boga. Opierał się na pojęciu Boga jako istoty najdoskonalszej lub „największej”. Przeprowadzał dowód w ten sposób: Jeśli posiadamy pojęcie istoty najdoskonalszej, to istnieje ona w naszej myśli. Ale; czy istnieje tylko w naszej myśli, czy także w rzeczywistości? Jeśli istota najdoskonalsza istnieje w rzeczywistości, to posiada własność, której pozbawiona byłaby istota najdoskonalsza istniejąca tylko w naszej myśli, mianowicie własność istnienia rzeczywistego; jest więc od niej o tę własność doskonalsza. Przeto istota najdoskonalsza, gdyby istniała tylko w myśli, nie byłaby najdoskonalsza; byłaby więc czymś sprzecznym. Zatem istota najdoskonalsza nie może istnieć tylko w myśli, lecz musi istnieć w rzeczywistości: wynika to z pojęcia Boga. Dowód ten, który z logicznego pojęcia wnosi o istnieniu jego przedmiotu, znany jest pod nazwą dowodu ontologicznego.
Św. Tomasz o istnieniu Boga:
Istnienie Boga nie jest prawdą oczywistą (propositio per se nota), wymaga udowodnienia. Nie jest prawdą wrodzoną, zaszczepioną w sercu każdego człowieka. Potrzebny jest dla niego dowód. Twierdząc tak, Św. Tomasz był przeciwny w stosunku do obecnie panującego przekonania, zrywał z tezą obozu augustyńskiego, dla którego Bóg był „jak najbardziej obecny w duszy ludzkiej”.
Nie pozostaje, więc nic innego, jak oprzeć dowód istnienia Boga na doświadczeniu. Był to wniosek obcy dotychczasowej scholastyce. W doświadczeniu dany jest byt skończony i niedoskonały, bardzo daleki od Boga. Niemniej jednak jest to jedyna droga do upewnienia się o Jego istnieniu. I droga ta faktycznie prowadzi do celu, ponieważ analiza bytu skończonego udowadnia, że Bóg jest przyczyną jej istnienia. Dowodu istnienia Boga powinniśmy szukać w jego dziełach i działaniach, a nie z Jego istoty.
Św. Tomasz uważał, że człowiek może swoim rozumem dojść do wniosku, że istnieje Bóg. W związku z tym ułożył 5 dowodów na istnienie Boga:
1. Z istnienia ruchów wywnioskował, że istnieje pierwsza przyczyna ruchu, która jest Bóg.
2. Z niesamoistności świata wywnioskował, że istnieje istota samoistna, będąca przyczyną świata, którą jest Bóg.
3. Z przypadkowości rzeczy wywnioskował, że istnieje poza nimi istota konieczna.
4. Z istnienia różnych stopni doskonałości bytu wywnioskował, że musi istnieć byt najdoskonalszy.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz