Epoka hellenistyczna
W starożytnym Hyde Parku
Cynicy - żyć na marginesie
Sceptycy - uwolnić się od niepokoju oceny
Stoicy - patrzeć z Boskiego dystansu
Epikurejczycy - nie bać się życia i śmierci
Cynicy - Antystenes i Diogenes
Cynik - gr. kynikos - ozn. „jak pies”.
„Nie zasłaniaj mi słońca”, czyli: odrzucenie wartości tego świata (władzy, własności, rodziny, religii), lekceważenie konwenansów, otwarte demonstrowanie zachowania powszechnie uznanego za nieprzyzwoite.
„Jestem obywatelem świata”, czyli kosmopolityzm. Wiara w cnotę oraz sens różnicy między wartościami prawdziwymi a fałszywymi. Sceptycy: Pirron, Karneades, Sekstus Empiryk
Termin „sceptycyzm” pochodzi od gr. skeptomai - szukam, roztrząsam. Sekstus Empiryk w Zarysach Pirrońskich określa sceptyków jako tych, którzy prawdy szukają, ale o niczym nie twierdzą stanowczo, a jedynie „stosownie do tego, co się nam w danej chwili wydaje, donosimy wiernie”. Jakie są własności rzeczy, jaką postawę wobec nich powinniśmy przyjąć i co z tej postawy wynika? Sądy na temat rzeczy są nie tylko sprzeczne, ale i równosilne (izostenia), więc należy wstrzymać się od sądów, szczególnie wartościujących (epoche), efektem jest ataraksja (wewnętrzny spokój). A w praktyce: tradycjonalizm.
Tropy Ainezydemosa i Sekstusa
Rzeczy są różnie postrzegane przez człowieka i przez inne istoty (zwierzęta). Rzeczy są różnie postrzegane przez różnych ludzi. Rzeczy są różnie postrzegane za pośrednictwem różnych narządów zmysłów. Rzeczy są różnie postrzegane w zależności od warunków postrzegającego (np. w chorobie). Rzeczy są różnie postrzegane w zależności od położenia i odległości od postrzegającego. Rzeczy są różnie postrzegane w zależności od tego, jakie było wychowanie, obyczaje, wiara i przekonania osoby je postrzegającej.
Skoro sami filozofowie, a także ludzie prości, różnią się pomiędzy sobą poglądami, to na żadne pytanie nie można odpowiedzieć jednym stwierdzeniem. Każdy dowód naukowy obarczony jest błędem regressus in infinitum, czyli cofania się w nieskończoność. Chcąc bowiem uzasadnić jakieś twierdzenie musimy wyjść z pewnych przesłanek, a te z kolei same wymagają dowodu i tak w nieskończoność. Epikurejczycy - pierwsi liberalni humaniści
Epikurejczycy - jako pierwsi sformułowali przemyślaną formę życia przyjmowanego w naszej epoce.
Hedonizm (od gr. hedone - przyjemność) - warte zabiegów jest tylko doznawanie przyjemności, która polega na „uwolnieniu się od cielesnego bólu i podenerwowania duszy”. Filozofia ma służyć „wyciszeniu duszy” i uwolnieniu jej od widma strachu przed śmiercią i życiem.
(…)
… i zło polega na percepcji wrażeń, tymczasem śmierć to utrata wrażeń. Sądy wartościujące mają swoje ostateczne potwierdzenie w subiektywnym doświadczeniu. Skoro przeznaczeniem człowieka jest niebyt, należy wziąć swoje życie we własne ręce, wycofać się z życia publicznego („Żyj skryty”), żyć w małych społecznościach o podobnych poglądach.
W epistemologii: umiarkowany sensualizm (gr. sensus - zmysł): spostrzeżenia zmysłowe są nieomylną podstawą wiedzy. Błąd powstaje, gdy wypowiadamy się na ich temat, nie czekając na potwierdzenie z ich strony. Na poznanie składają się również pojęcia (określają kiedy zdanie jest prawdziwe lub fałszywe). W ontologii: teoria atomów Demokryta (materializm).
Stoicy: Zenon z Kition, Chryzyp, Seneka, Epiktet, Marek Aureliusz
Nazwa stoicy pochodzi od gr. stoa, portyku…
… jest wszystkim - panteizm).
Z punktu widzenia Całości
Nie możemy zmieniać świata, jak również nie powinniśmy tego pragnąć. Śmierć, przeciwności losu są poza naszą kontrolą - powinniśmy przyjmować je z pełną godności rezygnacją. Jeśli nasze emocje sprzeciwiają się akceptacji, mylą się. Emocje są sądami prawdziwymi bądź fałszywymi, mają charakter kognitywny. Jeśli podporządkujemy je rozumowi, będą sądami prawdziwymi…
… widzenia, przyjmując niejako boską perspektywę.
Od stoicyzmu do angielskiej „flegmy”
Podczas gdy Epikur zalecał życie z daleka od spraw państwowych, stoicy biorąc w nich udział, czuli, że są w zgodzie z wiecznym Rozumem i że stanowią z nim jedność. Jednak wszystkie doświadczenia nie były dla nich ostateczną rzeczywistością. Istnieje zawsze możliwość oddalenia się, wewnętrznego dystansu, tak więc stoik…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)