Efekt dochodowy i substytucyjny- opracowanie

Nasza ocena:

5
Pobrań: 1638
Wyświetleń: 4193
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Efekt dochodowy i substytucyjny- opracowanie - strona 1 Efekt dochodowy i substytucyjny- opracowanie - strona 2

Fragment notatki:

Efekt dochodowy i substytucyjny
Stały dochód wg Hicksa i Słuckiego
Dla dobra normalnego wzrost dochodu przesuwa krzywą popytu w prawo. Dla dobra niższego rzędu przesuwa krzywą popytu w lewo.
Zmniejszenie ceny Y przesuwa krzywą popytu na X w lewo jeśli para (X,Y) są dobrami substytucyjnymi oraz w prawo, jeśli są komplementarnymi.
Zmiana ceny produktu Y powoduje przejście do nowego punktu równowagi wzdłuż ścieżki ekspansji cenowej. To przejście daje się rozbić na dwa efekty:
efekt substytucyjny - to przejście wzdłuż starej krzywej obojętności do położenia oddającego nową relację cen
efekt dochodowy - przejście po ścieżce ekspansji dochodowej do nowego punktu równowagi, oddającego relację cen oraz poprawne ograniczenie budżetowe.
Efekt substytucyjny ma znak ujemny, gdyż przy spadku ceny prowadzi do wzrostu popytu. Jeśli dobro X jest dobrem normalnym, to wzrost dochodu prowadzi do wzrostu popytu. Jeśli jest to dobro niższego rzędu, to wzrost dochodu prowadzi do spadku popytu. W takiej sytuacji efekt dochodowy również jest ujemny i równoważy efekt substytucyjny. W skrajnym przypadku efekt dochodowy może przeważyć efekt substytucyjny, co w konsekwencji, przy spadku ceny spowoduje spadek popytu na dobro - takie dobro nazywamy dobrem Giffena.
Dobro Giffena musi być dobrem niższego rzędu, ale nie kazde dobro niższego rzedu musi być dobrem Giffena.
W gospodarce idealnej (wykorzystującej wszystkie moce wytwórcze) stały dochód jest realny, a nie nominalny. Podobnie, założenie, że zmienia się tylko jedna cena jest nieprawidłowe. Stały dochód realny to zdolność do utrzymania pewnego stałego poziomu zadowolenia z konsumpcji.
Krzywa popytu przy stałym dochodzi realnym jest bardziej stroma od krzywej popytu przy stałym dochodzi nominalnych, gdyż zawiera jedynie efekty substytucyjny, w przeciwieństwie do tej drugiej, która zawiera zarówno efekt substytucyjny jak i dochodowy.
Zmianą kompensującą (compensating variation) nazywamy zmianę dochodu nominalnego konsumenta (przesunięcie krzywej ograniczenia budżetowego) tak, aby była styczna do starej krzywej obojętności. Innymi słowy jest to eliminacja efektu dochodowego.
W rzeczywistości ciężko jest określić zmianę kompensująca, gdyż nie jest możliwym wyznaczenie krzywej obojętności dla danego konsumenta.
Pojęcie dochodu realnego, jako:
zdolności do utrzymywania stałego poziomu użyteczności (a więc ruch po krzywej obojętności), jest to dochód realny Hicksa.
zdolność do nabywania danej kombinacji dóbr (a więc manipulowanie ograniczeniem budżetowym przechodzącym przez stały punkt), jest to dochód realny Słuckiego.
To co analizowaliśmy do tej pory było czymś w rodzaju efektu dochodowego i efektu substytucyjnego Hicksa. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz