To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dziady cz. III I Gatunek : dramat romantyczny - odrzucenie zasady trzech jedności - synkretyzm gatunkowy i rodzajowy - sceny zbiorowe. - splatające się wątki realistyczne z fantastycznymi. - fragmentaryczność, kompo zycja otwarta. - bohater romantyczny - oniryzm - niesceniczność - brak chóru - sceny realistyczne i wizjonersko-symboliczne II Mesjanizm (polska Chrystusem narodów) - kult cierpienia, sakralizacja ofiary - misja dla narodu polskiego - wywyższeni ponad inne narody przedmowa autor nakreślił w niej obraz prześladowań, jakim podawane były litewskie dzieci i młodzież. Autorem działań wymierzonych w najmłodszych był rosyjski senator Nowosilcow. To on decydował o zamykanych szkołach, zesłaniach uczniów i nauczycieli na Syberię, wtrąceniach do więzień. Dla Mickiewicza taki zakres prześladowań uprawniał do porównania Polaków do chrześcijan w początkach tysiąclecia. dedykacja Została ona skierowana do przyjaciół ze związku filomatów i filaretów, którzy dla autora stali się symbolami męczeństwa dla dobra narodowej sprawy. Byli oni nie tylko prześladowani za swój patriotyzm, ale przede wszystkim pozbawiono ich łączności z krajem.
widzenie Księdza Piotra - porównanie cara do biblijnego Heroda mordującego niewinne dzieci - mesjanizm jednostki, którą ks. Piotr nazywa czterdzieści i cztery; - widzenie procesu nad krajem (na podobieństwo procesu Jezusa, areną jest Europa, na podobieństwo Piłata) - krzyż, jaki dźwiga Polaka, to trzy zabory; - wizja ukrzyżowania Polski, nad którą - tak jak obok konającego Jezusa - stała jego matka - Wolność. - wniebowstąpienie Polski. Tak jak w prawdziwym profetycznym widzeniu, tak i tu pełno jest symboli i niejasnych do końca aluzji. I tak np. czterdzieści i cztery w historii starano się interpretować jako: - osobę samego autora; - alegorię Polski; - powstańców z 1944 roku; - Józefa Piłsudskiego; - Andrzeja Towiańskiego.
III Mała improwizacja - charakter pieśni tyrtejskiej, nawołuje do walki (dzikość, chęć zemsty, gorycz) - objawienie, proroctwo (wizja walki białego orł a z krukiem) - motyw białego orła i zasłaniającego mu niebo kruka orzeł poczuł się samozwańczym prorokiem, miał złe pobudki do poznania przyszłości, sygnał, iż ta rola go przerasta. Kruk strażnik obszaru tajemnic, orzeł intruz. nieustanna walka dobra ze złem kruk=szatan kruk, zwiastun klęski narodowej kruk jako zapowiedz klęski romantycznego nadczłowieczeństwa IV Obraz społeczeństwa polskiego - patriotyczna młodzież zbuntowana przeciw caratowi - dbają o ideały , poczucie więzi grupowej, odpowiedzialność za los towarzyszy, stanowią opór (symbolizują niewianą ofiarę)
(…)
… w obliczu niesprawiedliwości i cierpiącego narodu, zmieniającym się w przypływie gniewu w bunt przeciwko Stwórcy. - w początkowych wersach Konrad występuje jako poeta - pieśniarz. Mówi o mocy myśli i słowa, posiadających zdolność kreowania świata. - nazywa siebie „mistrzem” i dokonuje aktu twórczego - mocą myśli buduje ciała niebieskie, rozmieszcza je jako gwiazdy i planety, nadaje im bieg na orbitach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)