Teorie socjologiczne
Socjologia jest szczegółową dyscypliną, która zajmuje się społeczeństwami postindiustralnymi i industrialnymi jednak ten punkt widzenia nie wszyscy podzielają. Odrzuca idee socjologii jako nauki przyrodniczej budowanej na podobieństwo nauk przyrodniczych. Nie możliwe jest zbudowanie socjologii jak fizyki i budowanie pojęć rozstrzygających musi używać pojęcia uwrażliwiające.
Socjologia jest zaangażowana w debatę publiczną i tym samym zmienia przedmiot swojego zainteresowania. Nie ma powodów budować odrębnej teorii krytycznej bo socjologia z istoty swojej jest dyscypliną krytyczną, ujawnia to co wielu ludzi nie chciałoby ujawnić. Przeciwstawia się analizą: mikro – makro, przedmiot – podmiot, jednostka – społeczeństwo, subiektywny – obiektywny, to SA aspekty działania ludzkiego a to jest najważniejsze.
Teoria strukturacji – odnosi się do roli pełnionej przez struktury (normy i zasoby) w życiu społecznym.
Neoinstytucjonalizm socjologii – struktura społeczna równocześnie ograniczają i umożliwiają. Te normy umożliwiają nam działanie innych ludzi, możemy planować w oparciu o struktury. Pokazują nam wyraźnie co nam wolno a co nie wolno zrobić. Przy pomocy struktur świat możemy zmienić. Normy konstytucyjne mówią nam jak zmienić struktury. Mówi nam o dualności struktury.
Problem podmiotowości – jednostka i grupa wykonują jakieś działanie w oparciu o swoje intencje. U Giddensa nazywa się to problemem AGENCY. 2 ludzi opiera się na działających podmiotach – podejmuje działanie w celu uzyskania czegoś. Dla niego problem podmiotowości jest to problem sprawstwa, liczy to co aktor i podmiot chciał dokonać a nie intencje. Nie są intencje jednak kompletnie pomijane. Jednostki rozważają konsekwencje swego działania w celu uzyskania czegoś może to być pod wpływem 2 poziomów świadomości: o świadomość dyskursywna – ja potrafię zinterpretować to działanie komuś innemu. Świadomość praktyczna – nasza wiedza, której nie potrafimy wytłumaczyć
AGENCY – ma wymiar nieświadomy (Erik Ericsson) główną siłą która stoi za naszym działaniem jest dążenie do uzyskania poczucia ufności (bezpieczeństwo ontologiczne) My podświadomie działamy tak aby mieć poczucie bezpieczeństwa. Śledzenie naszego działania na poziomie dyskursywnej i praktycznej.
Jak my to robimy żeby mieć poczucie bezpieczeństwa?:
1. Rutenizacja
2. regionalizacja interakcji
a. na nadawaniu im ciągłości w czasie stałe reprodukowanie struktury
b. dotyczy struktury przestrzennej to są dwa podstawowe mechanizmy
Są to archetypowe struktur myślowe, że wszystko dzieje się w przestrzeni i czasie.
Socjologia historyczna – termin, który obejmuje rzeczy merytorycznie ze sobą nie powiązane. Otwieramy coś co dotyczy czegoś co ma wiązek z upływem czasu z dynamiką. Jest to opozycja do podejścia strukturalnego.
Socjologia historyczna pojawiała się w latach 70 XXw Weber zajmował się materiałem historycznym, badania historyczno – socjologiczne. Na przełomie XIX i XX wieku wielu badaczy odeszło od tego ugruntowania socjologii. W historii zaczęto dokonywać analiz na materiale historycznym, budowanie socjologii w oparciu o materiał historyczny również o normach społecznych. Nawoływanie do ogólności badań socjologicznych. Aby mówić że coś jest socjologią potrzebne są próby budowania ogólniejszych hipotez, pytania socjologiczne, narzędzia socjologiczne, wtedy to będzie prawdopodobnie socjologia. Analizują niektórzy systemy znaczeń, symbolikę,aparat pojęciowy socjologii interpretatywej o historii.