class wielomian { private: double wsp[100]; int stopien; public: wielomian(); void wczytaj(); friend wielomian operator+...
Rozdział 1 O podręczniku O czym mówi ten podręcznik? Niniejszy podręcznik stanowi przewodnik dla początkujących programistów po ję- zyku programowania C. Co trzeba wiedzieć, żeby skorzystać z niniejszego pod- ręcznika? Ten podręcznik ma nauczyć programowania w C od podstaw do poziomu zaawan- sowane...
14 ROZDZIAŁ 2. O JĘZYKU C część narzędzi systemowych była napisana w C, logiczne było pisanie kolejnych w tym samym języku. Kilka z obecnie powszechnie stosowanych systemów operacyjnych takich jak Linux, Microsoft Windows zostały napisane w języku C. Standaryzacje W 1978 roku Ritchie i Kerninghan...
ZASTOSOWANIA JĘZYKA C 15 Zastosowania języka C Język C został opracowany jako strukturalny język programowania do celów ogól- nych. Przez całą swą historię (czyli ponad 30 lat) służył do tworzenia przeróżnych programów — od systemów op...
18 ROZDZIAŁ 3. CZEGO POTRZEBUJESZ • Debuger • Debugger jest to program, który umożliwia prześledzenie(określenie wartości po- szczególnych zmiennych na kolejnych etapach wykonywania programu) linijka po linijce wykonywania skompilowanego i zlink...
20 ROZDZIAŁ 4. UŻYWANIE KOMPILATORA kompilatorowi dany język. Aby wymusić na GCC korzystanie z języka C, używamy parametru “-x ”: gcc -x c -o program kod W rezultacie kompilator potraktuje plik “kod”, jako plik z kodem źródłowym w języku ...
44 ROZDZIAŁ 8. OPERATORY Rzutowanie Zadaniem rzutowania jest konwersja danej jednego typu na daną innego typu. Kon- wersja może być niejawna (domyślna konwersja przyjęta przez kompilator) lub jawna (podana explicite przez programistę). Oto kil...
PĘTLE 59 Jak widać, pętla for znacznie różni się od tego typu pętli, znanych w innych językach programowania. Opiszemy więc, co oznaczają poszczególne wyrażenia: • wyrażenie1 — jest to instrukcja, która będzie wykonana przed pierwszym prze- biegiem pętli. Zwykle jest to
STAŁE WSKAŹNIKI 119 Wiesz już, że nie możemy odwołać się pod komórkę pamięci wskazywaną przez wskaźnik NULL. Po co zatem przypisywać wskaźnikowi 0? Odpowiedź może być zaskakująca: właśnie po to, aby uniknąć błędów! Wydaje się to zabawne, ale większość (jeśli nie wszystkie) funkcje, które zwracają w...
DYNAMICZNA ALOKACJA PAMIĘCI 121 Przeanalizujmy teraz po kolei, co dzieje się w powyższym fragmencie. Najpierw dekla- rujemy zmienne — rozmiar tablicy i wskaźnik, który będzie wskazywał obszar w pamięci, gdzie będzie trzymana tablica. Do zmiennej rozmiar możemy w trakcie działania programu przypisać...
