WIELORYBNICTWO – POWÓD DO DUMY CZY WSTYDU? Systematyka gatunków poławianych Królestwo: Animalia (zwierzęta) Typ: Chordata (strunowce) Podtyp: Vertebrata (kręgowce) Gromada: Mammalia (ssaki) Rząd: Cetacea (walenie) Podrząd: Mysticeti : fiszbinowce Płetwal błękitny, Wal szary, Wal biskajski, Sejwal, Finwal, Humbak itd. Podrząd: Odonticeti : zębowce Kaszalot, Orka, Morświn, Biełucha, Delfiny itd… Gatunki poławiane: Kaszalot, Płetwal błękitny, Finwal, Humbak, Wal biskajski, Wal grenlandzki, Wal szary, Sejwal, Płetwal karłowaty. Dawno, dawno temu… W grotach PN. Norwegii rysunki na skałach z dobrze widocznymi kształtami ciała wielorybów Walenie występują często w mitach zarówno starożytnych Greków jak i Rzymian Kości wielorybów znajdowane w paleniskach prymitywnych osad eskimoskich. Historia wielorybnictwa - Wikingowie – północne obszary Oceanu Atlantyckiego - Baskowie – XII wiek, Zatoka Biskajska (wal biskajski); XVI wiek – przekraczają Atlantyk i docierają do Labradoru. - Brytyjczycy – okolice Spitsbergenu (wieloryb grenlandzki) - Holendrzy – XVI wiek – wprowadzili innowację – oprawianie wieloryba bezpośrednio na okręcie; - Japończycy – XVI wiek - Stany zjednoczone, Wielka Brytania, Skandynawia i inne państwa północnej Europy XVIII-XIX wiek, polują na wieloryby ze względu na ich tran i fiszbiny. (Wieloryby mają ogromną ilość tłuszczu i to on stanowi obiekt zainteresowań) - Statek wielorybniczy – zwykle trójmasztowiec, na którym znajdował się piec do wytopu tłuszczu, olbrzymia ładownia do jego składowania, około trzech łodzi wielorybniczych, około trzech łodzi ratowniczych, oddzielne kabiny oficerów i marynarzy. - Harpunik – marynarz miotający ręcznym harpunem - Działo harpunnicze – skonstruowane w 1864 r. przez norweskiego łowcę wielorybów Svena Foyna doprowadziło do rewolucji w przemyśle wielorybniczym. Do surowców pozyskiwanych z wielorybów należą: • Długie fiszbiny wielorybów biskajskich i grenlandzkich (ok. 3m) wykorzystywano do produkcji: parasoli, szczotek, łyżek do butów, gorsetów, sprężyn zegarkowych. • Olej wielorybi to: znakomity smar do maszyn, paliwo do lamp ulicznych, tłuszcz do produkcji mydła, surowiec do produkcji kredek, plastrów świec, maści, a nawet atramentu. Olej z tłuszczu kaszalota był najlepszym paliwem do lamp – nie kopcił w czasie spalania i nie wydzielał nieprzyjemnej woni. • Z zębów kaszalota produkowano: klawisze do instrumentów, guziki; Scrimshaw (rzeźbione zęby kaszalotów) sprzedawano jako… (Pożywieniem kaszalota przede wszystkim są ośmiornice, a sposób jaki je może
(…)
… się leje, rozlewa na ogromne przestrzenie)
IWC (International Whaling Commision)
- Powstała w grudniu 1946 roku w Londynie (Argentyna, Australia, Brazylia, Dania,
Francja, Holandia, Islandia, Japonia, Meksyk, Norwegia, Nowa Zelandia, RPA, USA,
Wielka Brytania i ZSRR)
- Całkowita ochrona wali biskajskich i grenlandzkich.
- 1979 r. – Ocean Indyjski „ostoja wielorybów”
- 1981 r. – ochrona kaszalota
- 1986 r…
….
- statystyki pokazują, że populacja antarktyczna płetwala błękitnego (Balaenoptera
musculus) po 40 latach kompletnego zakazu połowów, odbudowała się tylko w 1%
oryginalnej liczebności sprzed połowów,
- w 1946 powołano Międzynarodową Komisję Połowu Waleni (IWC), która ustala
kontyngenty połowowe, zajmują się ochroną i badaniem waleni,
- w roku 1979 ogłoszono obszar Oceanu Indyjskiego rezerwatem waleni…
… – wysoki udział w biomasie
- przypuszcza się, że przed apogeum wielorybnictwa konsumowały ok. 30% ryb i kryla.
- ich ogromne przetrzebienie spowodowało wzrost liczebności kryla Euphausiacea,
głównego pokarmu fiszbinowców (finwala, płetwala błękitnego, sejwala, humbaka),
które corocznie wędrują w obszary jego obfitości,
- gatunki zwierząt żywiące się krylem m.in. ryby, foki, pingwiny, kałamarnice…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)