Warstwowa budowa lasu, rezultat konkurencji biologicznej roślin o światło, prowadzący do
maksymalnego wykorzystania przestrzeni przez poszczególne gatunki będące przedstawicielami
różnych form życiowych. W strefie umiarkowanej, gdzie zaznacza się rytmika oświetlenia w związku z
okresową bezlistnością drzew, dobrze rozwinięte są najniższe piętra lasu: mchów i porostów i runa
leśnego (roślin zielnych i krzewinek), pozostałe piętra to warstwa krzewów i drzew.
Ściółka, podściółka - warstwa lasu, która leży bezpośrednio na glebie, a nad nią znajduje się
runo. Utworzona jest z grzybów, opadłych liści, gałązek, owoców, nasion, piór, skrawków
sierści i odchodów zwierzęcych. W wyniku dekompozycji tworzy się próchnica. Znajdują się w
niej organizmy glebotwórcze, które poprzez proces rozkładu szczątków roślinnych i
zwierzęcych sukcesywnie włączają elementy ściółki do gleby. W obrębie ściółki leśnej
zachodzi prawie cały cykl biogeochemiczny ekosystemu leśnego.
Runo leśne – warstwa lasu występująca pomiędzy podszytem a ściółką, najniższa warstwa
roślin leśnych.
Runo leśne tworzą rośliny zielne, mszaki, porosty i grzyby. Skład runa jest uzależniony od
warunków siedliskowych, w tym także od stopnia naświetlenia wnętrza lasu. W ciągu roku
naświetlenie zmienia się, zwłaszcza w lasach liściastych, ponieważ drzewa zrzucają liście na
zimę. Warunkuje to sezonową zmienność składu i struktury runa. Wiosną, gdy drzewa nie
mają liści i światło dociera do runa, można spotkać zawilce, przebiśniegi, przylaszczki i inne
geofity. Latem, gdy do runa dociera znacznie mniej światła, dominują rośliny cieniolubne. W
borach iglastych zmiany sezonowe są słabsze. W naszych lasach tego rodzaju dominują w
runie takie gatunki jak: śmiałek pogięty, borówka czarna, wrzos zwyczajny.
Runo dostarcza ubocznych (niedrzewnych) użytków leśnych: głównie grzyby jadalne i zioła
lecznicze.
Podszyt, podszycie – warstwa w ekosystemie leśnym zbudowana z krzewów (takich jak:
kalina, głóg, leszczyna, czeremcha, jarzębina, bez czarny) rosnących obok podrostów drzew,
drzewostanu i runa. Jej wysokość sięga do kilku metrów. Podszyt nigdy nie dorasta do
dolnego piętra drzewostanu.
Dolna warstwa roślinności w lesie (głównie krzewy, ale i drzewa), która nigdy nie wyrasta
ponad wysokość 4 metrów; spełnia rolę osłony gleby przed wysychaniem oraz zarastaniem,
odgrywa też rolę biocenotyczną, wzmaga bowiem odporność drzewostanu na szkodliwe
wpływy zewnętrzne, m.in. ze strony szkodliwych owadów. Podszyt tworzą głównie gatunki
znoszące ocienienie.
Najwyższą warstwę lasu tworzą drzewa wysokie: brzozy, buki, sosny, świerki, modrzewie,
dęby, jodły, olchy i klony. Ich korony zatrzymują najwięcej światła, które jest bardzo ważne
dla ich wzrostu. Zatrzymują też duże ilości wody w postaci opadów atmosferycznych. Są
schronieniem dla niektórych ptaków. Żyją tu głównie ptaki drapieżne: sokół, jastrząb,
myszołów, orzeł bielik. Wysokie drzewa zamieszkują również ssaki, na przykład kuna leśna i
wiewiórka.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)