Szczególna teoria względności - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 70
Wyświetleń: 539
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Szczególna teoria względności - wykład - strona 1 Szczególna teoria względności - wykład - strona 2

Fragment notatki:

Szczególna teoria względności
1. Podstawy szczególnej teorii względności - postulaty Einsteina. Omówid charakterystyczne zjawiska.
I. Wszystkie prawa fizyki są takie same we wszystkich inercjalnych układach odniesienia (zasada względności).
II. Prędkośd światła w próżni jest jednakowa we wszystkich kierunkach i w dowolnym obszarze inercjalnego układu
odniesienia i jednakowa dla wszystkich inercjalnych układów odniesienia.
Charakterystyczne zjawiska:
Dylatacja czasu: zjawisko różnic w pomiarze czasu dokonywanym równolegle w dwóch różnych układach
odniesienia, z których jeden przemieszcza się względem drugiego.
Kontrakcja: polega na skróceniu długości ciała w układzie, względem którego ciało to porusza się z prędkością
zbliżoną do prędkości światła. Zjawisko to dotyczy długości ciała w kierunku ruchu.
2. W wagonie o wysokości z’ przeprowadzono eksperyment polegający na wysłaniu promienia światła z podłogi,
odbiciu go przez zwierciadło na suficie i powrocie do źródła na podłodze. Wyznaczyd czas trwania tego
eksperymentu zmierzony w wagonie oraz czas, który określi obserwator widzący poruszający się prostoliniowo
wagon z prędkością v.
Układ K’:
K’
O’ – źródło światła
prędkośd światła w próżni
c
z'
Czas trwania eksperymentu w K’
O’
Układ K:
układ w którym wagon (układ K’) porusza się z prędkością v
K
v
K’
v
K’
v
K’
czas eksperymentu zmierzony w układzie K
Z trójkąta prostokątnego mamy:
z
O=O’
O’
O’
Ponieważ z i z’ są odległościami zmierzonymi w kierunku prostopadłym do ruchu układów K i K’ więc ich wartości są
takie same z=z’. W takim razie otrzymujemy:
Czas własny eksperymentu jest najkrótszym czasem trwania eksperymentu.
3. Porównując długośd drogi zmierzoną w układzie związanym z mezonem mi i układzie ziemskim, w którym
mezon porusza się z prędkością v otrzymad relację relatywistycznego skrócenia długości.
S’
S’
v
v
P
P
K
(kreacja cząstki)
A
(anihilacja cząstki)
Cząstka P porusza się z prędkością v.
jest czasem własnym życia cząstki
Długośd odcinka KA zmierzona przez cząstkę, czyli w układzie S’ poruszającym się wzdłuż odcinka KA z prędkością v.
Długośd odcinka KA zmierzona przez obserwatora na Ziemi, czyli obserwatora, który spoczywa względem tego
odcinka:
Uwaga: są to długości zmierzone wzdłuż kierunku względnego ruchu układów.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz