Rodzaje dyrektyw wykładni Dyrektywy wykładni (dyrektywy interpretacyjne, reguły wykładni) - wypowiedzi wskazujące, w jaki sposób interpretator ma odtwadzać normy postępowania z przepisów prawnych; mogą mieć różne pochodzenie i różny charakter. Formułowanie dyrektyw wykładni - głównie przez naukę prawa oraz przez judykaturę (TK, NSA, SN). Dwa główne rodzaje dyrektyw interpretacyjnych: wykładnia językowa, wykładnia funkcjonalna. Wykładnia językowa - wykładnia dokonywana według reguł językowych. Wykładnia funkcjonalna - wykładnia, której dokonuje się stosując reguły funkcjonalne. Językowe dyrektywy wykładni - nakazują, by odtwarzając normy z przepisów, odwoływać się do reguł składniowych oraz reguł znaczeniowych języka, w jakim są formułowane teksty prawne, w szczególności do reguł języka powszechnego, ale także do swoistych reguł budowania tekstów prawnych. Funkcjonalne dyrektywy wykładni - dyrektywy, które nakazują tak interpretować przepisy prawne, aby normy uzyskane w procesie wykładni miały możliwie silne uzasadnienie aksjologiczne w ocenach, które przypisuje się prawodawcy. Dyrektywy wykładni funkcjonalnej odwołują się do wartości, które przypisuje się prawodawcy, zakładając, że stanowi on normy z zamiarem, by realizować lub chronić stany rzeczy przez niego aprobowane. Zadania wykładni funkcjonalnej : wybór między dopuszczalnymi rezultatami wykładni językowej, niezbędne uzupełnienie wykładni językowej, korygowanie rezultatu wykładni językowej, potwierdzenie wyników wykładni językowej. Formy wykładni funkcjonalnej : argumentum ad absurdo, analogia legis: argumentum a simili, argumentum a contrario, interpretatio extensiva, interpretatio restrictiva. Argumentum ad absurdo - gdy w rezultacie wykładni językowej otrzymamy kilka norm postępowania o różnej treści, należy wybrać tylko jedną z nich - w takim przypadku funkcjonalne reguły wykładni nakazują, by odrzucić te wyinterpretowane normy, które nie znajdują uzasadnienia aksjologicznego w ocenach przypisywanych prawodawcy, albo wręcz znajdują “przeciwuzasadnienie”, ponieważ nakazują czynić coś, czego nie są się pogodzić z systemem wartości prawodawcy. Analogia legis - wykładnia z analogii, stosowana w przypadkach gdy powstaje niejasność czy norma odnosi się wyłącznie do podmiotów w niej wyłonionych czy do podmiotów takich jak wymienione i im podobnych, czy norma ta nakazuje coś czynić jedynie w okolicznościach określonych w interpretowanych przepisach czy też okolicznościach takich, jak wymienione w przepisach, oraz w okolicznościach podobnych, lub czy dana norma odnosi się do czynów wskazanych w interpretowanych przepisie czy też do czynów takich, jak wskazane w tym przepisie, oraz podobnych.
(…)
… rozszerzającej przepisów udzielających kompetencji, tzw. domniemywania kompetencji (potestas non praesumitar),
zakaz interpretacji a simili w prawie karnym.
Dyrektywy systemowe - nakazują tak interpretować tekst prawny, aby odtworzone z niego normy nie były między sobą niezgodne, a więc aby tworzyły system spójny. Reguły wykładni systemowej nawiązują do:
uporządkowania aktów normatywnych określanego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)